Ο Στέλιος Αφράτης, μιλά για το θανατηφόρο εργατικό δυστύχημα του αδερφού του, Μανώλη Αφράτη το 2020 στην Κρήτη και τον αγώνα της οικογένειάς του για δικαίωση, αναδεικνύοντας παράλληλα σοβαρές συστημικές ελλείψεις και συγκάλυψη σχετικά με την ασφάλεια των οχημάτων και την εργασιακή προστασία στην Ελλάδα.
Καλεσμένος στο Θέμα Κρήτης 103.1 και στην εκπομπή «Πίσω Σελίδες» με τον Μάριο Διονέλλη, τονίζει πως το φορτηγό που οδηγούσε ο αδερφός του, παρόλο που δεν πληρούσε τις προδιαγραφές, εκτελωνίστηκε και ταξινομήθηκε το 1993, περνώντας δημόσιο ΚΤΕΟ ενώ συνέχισε να περνάει ΚΤΕΟ με σαπισμένα λάστιχα, ξεβιδωμένα καθίσματα και πόρτες που κρατιούνταν με σύρματα.
Παράλληλα επισήμανε πως αρχικά η υπόθεση αρχειοθετήθηκε, αποδίδοντας την αιτία σε “υπερβολική ταχύτητα” και “υπαιτιότητα του οδηγού” ενώ κατήγγειλε τον πραγματογνώμονα της Τροχαίας, ο οποίος, όπως αποδείχθηκε αργότερα στο δικαστήριο, δεν επισκέφθηκε καν τον τόπο του δυστυχήματος, ωστόσο έκρινε ότι το όχημα ήταν ασφαλές και αναρωτήθηκε γιατί ο πραγματογνώμονας συνεχίζει να διενεργεί πραγματογνωμοσύνες.
Επιπλέον εξέφρασε την απογοήτευσή του που ο υπεύθυνος της εταιρείας δεν ζήτησε ούτε ένα «συγγνώμη» από την οικογένεια, παρόλο που γνώριζε την κατάσταση του οχήματος, σημειώνοντας πως η πρωτόδικη ποινή των δύο ετών με αναστολή αμφισβητείται ως προς την αξία που αποδίδει η ελληνική δικαιοσύνη στην ανθρώπινη ζωή.
Τέλος κάλεσε τον κόσμο σε στήριξη της υπόθεσης, τονίζοντας ότι η αυριανή δίκη στο Εφετείο Χανίων δεν αφορά μόνο τη δικαίωση της οικογένειάς του, αλλά και πολλών άλλων οικογενειών που έχουν βιώσει παρόμοια δυστυχήματα, καθώς σχεδόν 200 άνθρωποι δεν επιστρέφουν στο σπίτι τους από τη δουλειά κάθε χρόνο και τονίζει πως η αλληλεγγύη του κόσμου τους κράτησε σε αυτόν τον αγώνα 5,5 ετών.
