Γ. Ασπιρτάκης: Στον αγώνα για τη Βιομηχανική ζώνη

Στο Θέμα Κρήτης και στην εκπομπή ‘’ΕΧΟΥΜΕ ΘΕΜΑ’’ φιλοξενήθηκε ο κ. Γιάννης Ασπιρτάκης, υποψήφιος στις εκλογές συνδέσμου επιχειρήσεων βιομηχανικής. Ο ίδιος, είναι μέλος στο υπάρχον διοικητικό συμβούλιο και διεκδικεί εκ νέου θέση στις αποψινές εκλογές. Αναφέρει, ότι το υπάρχον διοικητικό συμβούλιο ήταν ενεργό τα τελευταία δύο χρόνια και έπραξε πολλά πράγματα. Τονίζει ότι ήρθαν αντιμέτωποι, με τα προβλήματα που είχαν δημιουργηθεί από την αμέλεια των προηγούμενων ετών.

Επιμέλεια: Αντωνάκη Ειρήνη

Αναφορά κάνει στη καινούργια νομοθεσία 49/82, η οποία δεν ευνοεί καθόλου τις εγκατεστημένες επιχειρήσεις. Πιο συγκεκριμένα, τις αποκλείει από πολλές πρακτικές με αποτέλεσμα να μην μπορούν να διαχειριστούν, όπως επιθυμούν τη δικιά τους περιουσία. Επίσης κάνει λόγο, για τις υπέρμετρες εξουσίες που δίνει ο νόμος στον διαχειριστή της ΒΙΠΕ. Επισημαίνει, ότι ο σύνδεσμος δεν συμφωνούσε επαρκώς με τη νομοθεσία και είχε ζητήσει τη τροποποίηση του. Ουσιαστικά, οι εγκατεστημένοι επιθυμούσαν να επιλέγουν οι ίδιοι το διαχειριστή τους.

Επιπλέον λόγος γίνεται για τις τρεις βιομηχανικές περιοχές, που έχουν αυτοδιαχειριζόμενο σύστημα και πόσο καλύτερα είναι εκεί τα πράγματα. Πρώτα από όλα, έχουν μικρότερα κόστη λειτουργίας. Δεύτερον παρουσιάζουν καλύτερη εικόνα ως Βιομηχανική περιοχή. Τέλος, επιτυγχάνουν καλύτερη αμεσοδημοκρατική λήψη αποφάσεων. Ο κ. Ασπιρτάκης αναλύει, ότι ο διαχειριστής είναι καλό να βγάζει ένα κέρδος, ώστε να καλύπτει τα έξοδα του αλλά αυτό να πραγματοποιείται με όρους διαφάνειας. Δεν παραλείπει να αναφέρει, ότι έχουν γίνει βήματα και επαφές για να επιλυθούν υπάρχων προβλήματα και να αλλάξει η νομοθεσία. Παρόλα αυτά, έχει αντιμετωπιστεί ένα μικρό σκέλος προβλημάτων.

Αν τυχόν επιλεγεί στο διοικητικό συμβούλιο ο κ. Ασπιρτάκης θα προσπαθήσει να βάλει σε προτεραιότητα, το ζήτημα που σχετίζεται με την επιλογή του διαχειριστή. Πιο συγκεκριμένα, ο διαχειριστής να επιλέγεται από τις εγκατεστημένες επιχειρήσεις. Ένα ακόμα θέμα είναι, να παίρνουν αποφάσεις με το 51% των εγκατεστημένων επιχειρήσεων. Στη συνέχεια, εστιάζει στη δομή του κανονισμού η οποία πρέπει να αλλάξει. Δεν γίνεται όπως εξηγεί, να αποδίδει μόνο δικαιώματα στο διαχειριστή και μόνο υποχρεώσεις στις εγκατεστημένες περιοχές. Τέλος, καταλήγει στην υποχρεωτική παρουσία ενός εποπτικού φορέα ο οποίος θα διευκολύνει όλες τις διαδικασίες.