Από την αρχή στήνονται μέσα στο Σαββατοκύριακο οι στρατηγικές των δημοτικών παρατάξεων, αφού ως ένα βαθμό έχουν αποκαλυφθεί τα «όπλα» των αντιπάλων.
Σε μια πρώτη ανάγνωση, οι επικεφαλής των παρατάξεων θεώρησαν πως η επίδειξη δύναμης σχετίζεται με τον αριθμό των υποψήφιων συμβούλων, χωρίς αυτό βεβαίως να σημαίνει κάτι, όπως αποδείχθηκε στην πραγματικότητα.
Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις υποψήφιων δημάρχων που την τελευταία στιγμή φώναζαν στους συνεργάτες τους να «βάλουν μέσα όποιους κι όποιους για να έχουν παραπάνω από τους απέναντι», ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που στα ψηφοδέλτια τοποθετήθηκαν, σύζυγοι υποψήφιων, συγγενείς, τρία αδέρφια από την ίδια οικογένεια και πάει λέγοντας.
Τα συγκεκριμένα γεγονότα, αναδεικνύουν τις τεράστιες προβληματικές του εκλογικού συστήματος αφενός, αλλά και τις ανυπέρβλητες εμμονές υποψήφιων, να συνδέσουν το όνομα τους με την … ικανότητα και την αποτελεσματικότητα, με όποιο κόστος. Το εκλογικό σύστημα ωστόσο, έχει μια εντελώς διαφορετική λογική. Και ζητά τόσο μεγάλο αριθμό υποψήφιων, προφανώς για να διασφαλίσει ευρείες συναινέσεις και υποψηφίους που θα έχουν καθολική αποδοχή από τις τοπικές κοινωνίες, προκειμένου να τις διοικήσουν στη συνέχεια.
Αυτή η λογική του Κράτος βέβαια, δεν φαίνεται να αντικατοπτρίζει την λογική τουλάχιστον των τοπικών κοινωνιών, όπου όλοι μπορούν να είναι υποψήφιοι δήμαρχοι, όλοι μπορούν να γίνουν αντιδήμαρχοι και όλοι είναι ικανοί να αναλάβουν θέσεις ευθύνης, αρκεί να τους … εμπιστευθεί ένας υποψήφιος δήμαρχος, που μπορεί να μην κλείνει καν ψηφοδέλτιο.
Σε κάθε περίπτωση, από αύριο οι μάχες περνούν σε άλλο επίπεδο με «ανοικτά» ή «κλειστά» χαρτιά. Διότι εκτός από τους υποψήφιους που κοινοποίησαν τα ψηφοδέλτια τους, υπάρχουν κι εκείνοι που επέλεξαν να τα κρατήσουν… κρυφά, είτε για λόγους στρατηγικής, είτε για να μην αποδειχθεί, πως μέσα σε αυτά υπάρχουν… νύφες, γαμπροί, ξαδέρφια και κουμπάροι, προκειμένου να συμπληρωθεί ο μαγικός αριθμός των υποψήφιων.