Εφημερεύοντα
Κίνηση
Καιρός
Η επαναφορά ή όχι του 13ου και 14ου μισθού στους υπαλλήλους του Δημόσιου τομέα θα απασχολήσει σήμερα την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, με πρόεδρο τον Μιχάλη Πικραμένο και εισηγητή τον σύμβουλο Επικρατείας Ιωάννη Μιχαλακόπουλο.
Η δίκη αυτή έχει πιλοτικό χαρακτήρα, καθώς το «δια ταύτα» της απόφασης της Ολομέλειας του ΣτΕ, αφορά το σύνολο των μόνιμων δημοσίων υπαλλήλων της χώρας.
Ειδικότερα, μόνιμος δημόσιος υπάλληλος άσκησε αγωγή κατά του Ελληνικού Δημοσίου, με την οποία ζητεί να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του Δημοσίου να του καταβάλει αποζημίωση που αντιστοιχεί στα επιδόματα εορτών (Χριστουγέννων και Πάσχα) και αδείας ετών 2023 και 2024, λόγω της παράλειψης του νομοθέτη να επαναφέρει τα επιδόματα εορτών και αδείας στους δημοσίους υπαλλήλους στο ύψος που προβλέπονταν από τον ν. 3205/2003.
Η υπόθεση εισήχθη στο Συμβούλιο της Επικρατείας μετά από αίτηση της Α.Δ.Ε.Δ.Υ., η οποία έχει ασκήσει παρέμβαση υπέρ του ενάγοντος δημοσίου υπαλλήλου.
Ο προσφεύγων στη Δικαιοσύνη, υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, ότι η παράλειψη του νομοθέτη να επαναφέρει τα επιδόματα εορτών και αδείας αντίκειται στο Σύνταγμα και ειδικότερα στις αρχές της ανθρώπινης αξίας, της ισότητας, της ισότητας στα δημόσια βάρη και της αναλογικότητας, καθώς και σε διατάξεις του Ευρωπαϊκού δικαίου (Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οδηγία 2022/2041/ΕΕ).
Υποστηρίζει ακόμα ότι θα έπρεπε, σε κάθε περίπτωση, να του καταβληθούν ευθέως τα ζητούμενα ποσά, μέσω της επέκτασης και στον ίδιο διατάξεων του ατομικού Εργατικού Δικαίου, λόγω της επιβαλλόμενης από την Ευρωπαϊκή οδηγία 2022/2041/ΕΕ ίσης μεταχείρισης των εργαζομένων του ιδιωτικού και δημοσίου τομέα, αναφορικά με τη διασφάλιση επαρκούς κατωτάτου μισθού ο οποίος να εγγυάται την αξιοπρεπή διαβίωσή τους.
Από την πλευρά του, το Δημόσιο υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, ότι η μη επαναφορά των επίμαχων παροχών δεν παραβιάζει συνταγματικές ή υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεις, καθώς και ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι διέπονται ως προς τις απολαβές τους από ειδικά νομοθετήματα, στο πλαίσιο της ιδιαίτερης υπηρεσιακής τους κατάστασης (άρθρο 103 του Συντάγματος), αποτελώντας έτσι διαφορετική κατηγορία από εκείνη των υπαλλήλων του ιδιωτικού τομέα.
Ακόμη, υποστηρίζει το Δημόσιο, ότι η μη επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, είναι θεμιτή και απολύτως δικαιολογημένη και εξυπηρετεί το γενικότερο συμφέρον, ενώ εντάσσεται στο πλαίσιο της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής που έχει χαράξει ο νομοθέτης με βάση τη δημοσιονομική κατάσταση και τις επικρατούσες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες της Ελλάδα.
Σε απάντηση των ισχυρισμών του Δημοσίου, ο προσφεύγων στη Δικαιοσύνη δημόσιος υπάλληλος, αντιτάσσει, μεταξύ άλλων, ότι ο νομοθέτης θα έπρεπε να επανεξετάσει τη διατήρηση του μέτρου της κατάργησης των επιδομάτων εορτών και αδείας, λαμβανομένης υπόψη της σημερινής οικονομικής συγκυρίας.
Στο πλαίσιο αυτό, η Ολομέλεια του ΣτΕ καλείται να αποφασίσει, μεταξύ άλλων, εάν η παράλειψη επαναφοράς των τριών επιδομάτων (εορτών και θερινής αδείας) στους υπαλλήλους του Δημοσίου στο ύψος που προβλέπονταν από τον ν. 3205/2003, αντίκειται προς το Σύνταγμα και το ενωσιακό δίκαιο και ειδικότερα:
1) εάν προσβάλλει το αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης των δημοσίων υπαλλήλων,
2) εάν προσβάλλει το δικαίωμά τους να συμβάλλουν ισότιμα με τους υπόλοιπους πολίτες στην εκπλήρωση του χρέους τους στην εθνική και κοινωνική αλληλεγγύη και
3) εάν δημιουργεί δυσμενή διάκριση έναντι των απασχολούμενων στον ιδιωτικό τομέα, παραβιάζοντας τις αρχές της ανθρώπινης αξίας, της ισότητας, της ισότητας στα δημόσια βάρη και της αναλογικότητας.
Πηγή: protothema.gr