Εφημερεύοντα
Κίνηση
Καιρός
Εξασθενημένοι από την πείνα, πολλοί κάτοικοι της Γάζας διανύουν μεγάλες αποστάσεις με τα πόδια κάθε μέρα στον κατεστραμμένο θύλακα για να εξασφαλίσουν όλο το νερό που χρειάζονται για να πιουν και να πλυθούν –μια δύσκολη διαδικασία για να συγκεντρώσουν μια ποσότητα που συνεχίζει να είναι κάτω από τα επίπεδα που χρειάζονται για να παραμείνουν υγιείς οι άνθρωποι.
Παρόλο που η παγκόσμια προσοχή έχει στραφεί στην πείνα στη Γάζα, όπου ύστερα από 22 μήνες καταστροφικής ισραηλινής στρατιωτικής εκστρατείας το IPC (Ολοκληρωμένη Ταξινόμηση της Επισιτιστικής Ασφάλειας) δηλώνει ότι εκτυλίσσεται το σενάριο του λιμού, η κρίση νερού είναι εξίσου σοβαρή σύμφωνα με τις ανθρωπιστικές οργανώσεις.
Αν και μέρος του νερού προέρχεται από μικρές μονάδες αφαλάτωσης που διαχειρίζονται οι οργανώσεις αρωγής, το περισσότερο αντλείται από πηγάδια με υφάλμυρο νερό που έχει μολυνθεί περαιτέρω από λύματα και χημικά που στάζουν από τα ερείπια, εξαπλώνοντας τη διάρροια και την ηπατίτιδα.
Η COGAT, η υπηρεσία του ισραηλινού στρατού που είναι υπεύθυνη για τον συντονισμό της βοήθειας στα υπό ισραηλινή κατοχή παλαιστινιακά εδάφη, λέει ότι διαχειρίζεται δύο αγωγούς νερού στη Λωρίδα της Γάζας που παρέχουν εκατομμύρια λίτρα νερού κάθε μέρα. Παλαιστίνιοι αξιωματούχοι από τον τομέα ύδρευσης λένε ότι οι αγωγοί αυτοί δεν λειτουργούν τον τελευταίο καιρό.
Το Ισραήλ σταμάτησε κάθε παροχή νερού και ηλεκτρικού ρεύματος στη Γάζα στις αρχές του πολέμου, αλλά ξεκίνησε και πάλι μέρος της τροφοδοσίας μέσω του δικτύου αγωγών στο θύλακα, το οποίο έχει υποστεί μεγάλη ζημιά.
Το μεγαλύτερο μέρος των υποδομών ύδρευσης και αποχέτευσης έχει καταστραφεί και οι αντλίες υπόγειων υδάτων συχνά δουλεύουν με μικρές γεννήτριες –για τις οποίες σπάνια υπάρχουν διαθέσιμα καύσιμα.
Η COGAT δήλωσε ότι ο ισραηλινός στρατός έχει επιτρέψει τον συντονισμό με οργανώσεις αρωγής για να εισέλθει στον θύλακα εξοπλισμός για την συντήρηση των υποδομών υδροδότησης στη διάρκεια της σύγκρουσης.
Ο Μόαζ Μουχαϊμάρ, 23 ετών και φοιτητής πανεπιστημίου πριν από τον πόλεμο, δήλωσε ότι πρέπει να περπατήσει περίπου ένα χιλιόμετρο και να περιμένει στην ουρά για δύο ώρες για να φέρει νερό. Συχνά πηγαίνει τρεις φορές την ημέρα, μεταφέροντας το νερό στη σκηνή της οικογένειας σέρνοντας στον ανώμαλο δρόμο ένα μικρό μεταλλικό καρότσι.
«Για πόσο καιρό θα πρέπει να είμαστε έτσι;», λέει, ενώ τραβά δύο μεγάλα δοχεία υφάλμυρου νερού που θα χρησιμοποιηθεί στο πλύσιμο και δύο μικρότερα με καθαρότερο νερό για να το πιουν.
Η μητέρα του, η Ουμ Μόαζ, 53 ετών, είπε ότι το νερό που εκείνος συλλέγει είναι απαραίτητο για τα 20 μέλη της οικογένειας που ζουν σε μια μικρή συστάδα σκηνών στην Ντέιρ αλ-Μπάλαχ, στην κεντρική Λωρίδα της Γάζας.
«Τα παιδιά συνεχίζουν να πηγαινοέρχονται. Θέλουν να πιουν. Ποιος ξέρει εάν αύριο θα μπορούμε να τα γεμίσουμε και πάλι», λέει η ίδια.
Αυτός ο αγώνας για νερό εκτυλίσσεται σε όλο τον μικρό, πυκνοκατοικημένο θύλακα όπου σχεδόν όλοι ζουν σε προσωρινά καταφύγια ή σκηνές χωρίς υποδομές αποχέτευσης και υγιεινής και χωρίς αρκετό νερό για να πιουν, να μαγειρέψουν και να πλυθούν ενώ οι ασθένειες εξαπλώνονται.
Τα Ηνωμένα Έθνη δηλώνουν ότι το ελάχιστο επίπεδο έκτακτης ανάγκης για κατανάλωση νερού κατ’ άτομο είναι 15 λίτρα την ημέρα για πόση, μαγείρεμα, πλύσιμο και καθάρισμα. Η μέση ημερήσια κατανάλωση στο Ισραήλ είναι περίπου 247 λίτρα την ημέρα, σύμφωνα με την ισραηλινή οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων B’Tselem.
Ο Μπούσρα Χαλίντι, επικεφαλής ανθρωπιστικής πολιτικής για την υπηρεσία αρωγής Oxfam στα υπό ισραηλινή κατοχή παλαιστινιακά εδάφη, δήλωσε ότι η μέση κατανάλωση στη Γάζα τώρα είναι 3-5 λίτρα την ημέρα.
Η Oxfam δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ότι υδατογενείς νόσοι, που μπορούν να προληφθούν και να θεραπευτούν, «σαρώνουν τη Γάζα», με τα ποσοστά να αυξάνονται σχεδόν κατά 150% τους τελευταίους τρεις μήνες.
Το Ισραήλ κατηγορεί τη Χαμάς για τα δεινά στη Γάζα και δηλώνει ότι παρέχει επαρκή βοήθεια για τα 2,3 εκατ. κατοίκους του θύλακα.
ΟΥΡΕΣ ΓΙΑ ΝΕΡΟ
Η έλλειψη νερού εντείνεται κάθε μέρα και οι άνθρωποι το μοιράζουν προσεκτικά ανάμεσα σε αυτό που χρειάζονται για να πιουν και σε αυτό που χρειάζονται για την υγιεινή τους, δήλωσε ο Ντάνις Μαλίς, αξιωματούχος για θέματα νερού και υγιεινής στο Νορβηγικό Συμβούλιο Προσφύγων.
Το να στέκεται κάποιος σε ουρά για να πάρει νερό και να το μεταφέρει στη σκηνή του απαιτεί καθημερινά ολόκληρες ώρες από πολλούς κατοίκους της Γάζας, οι οποίοι συχνά σπρώχνονται με άλλους για τη σειρά. Κάποιες φορές ξεσπούν καβγάδες, σύμφωνα με κατοίκους της Γάζας.
Η συλλογή νερού είναι συχνά κάτι που αναλαμβάνουν τα παιδιά της οικογένειας, καθώς οι γονείς τους αναζητούν τρόφιμα και άλλα απαραίτητα αγαθά.
«Τα παιδιά έχουν χάσει την παιδική τους ηλικία και μεταφέρουν πλαστικά δοχεία, τρέχουν πίσω από υδροφόρες ή πηγαίνουν σε απομονωμένα σημεία για να τα γεμίσουν για τις οικογένειές τους», δήλωσε ο Μούντερ Σάλεμ, επικεφαλής υδάτινων πόρων στην Αρχή Ποιότητας Ύδατος και Περιβάλλοντος της Γάζας.
Καθώς είναι τόσο δύσκολο να βρει κανείς νερό, πολλοί που ζουν κοντά στην παραλία πλένονται στη θάλασσα.
Υπάρχουν ήδη σχέδια για ένα νέο αγωγό που χρηματοδοτείται από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα για να καλύψει τις ανάγκες για 600.000 ανθρώπους στη νότια Γάζα από εργοστάσιο αφαλάτωσης στην Αίγυπτο. Αλλά μπορεί να χρειαστούν αρκετές ακόμα εβδομάδες για να συνδεθεί.
Χρειάζονται περισσότερα πράγματα, σύμφωνα με τις οργανώσεις αρωγής. Ο εκπρόσωπος της UNICEF Τζέιμς Έλντερ δήλωσε ότι οι μακροπρόθεσμες ελλείψεις γίνονται πλέον φονικές. «Η λιμοκτονία και η αφυδάτωση δεν αποτελούν πλέον παράπλευρες συνέπειες της σύγκρουσης. Είναι συνέπειες της πρώτης γραμμής».