Εφημερεύοντα
Κίνηση
Καιρός
Ο πατέρας ενός μωρού που σκότωσε η νοσοκόμα Λούσι Λέτμπι έκλαιγε με λυγμούς καθ’όλη τη διάρκεια της κατάθεσής του – Τραγικές στιγμές στη δίκη της βρεφοκτόνου
Τις μαρτυρικές στιγμές που έζησαν και εξακολουθούν να ζουν μετά τη δολοφονία ή την απόπειρα δολοφονίας των παιδιών τους, περιέγραψαν στο δικαστήριο οι γονείς των μωρών που σκότωσε η Βρετανίδα πρώην νοσοκόμα, Λούσι Λέτμπι.
Η Λέτμπι καταδικάστηκε σήμερα σε ισόβια κάθειρξη για τη δολοφονία επτά νεογέννητων και την απόπειρά της να σκοτώσει άλλα έξι στη μονάδα νεογνών νοσοκομείου της βορειοδυτικής Αγγλίας όπου εργαζόταν.
Ισόβια χωρίς δυνατότητα αποφυλάκισης στη «διαβολική» βρεφοκτόνο Λούσι Λέτμπι
Οι γονείς των θυμάτων έδωσαν το «παρών» στη δίκη της πρώην νοσοκόμας και, όπως αναφέρει το BBC, κάποιοι από αυτούς έκλαιγαν κατά τη διάρκεια των καταθέσεων και έκαναν όλο το δικαστήριο να ξεσπάσει σε δάκρυα.
«Νόμιζες ότι ήταν δικαίωμά σου να παριστάνεις τον Θεό με τις ζωές των παιδιών μας» ανέφερε σε δήλωσή της η μητέρα διδύμων, το ένα εκ των οποίων δολοφονήθηκε από τη Λέτμπι τον Ιούνιο του 2015. Η βρεφοκτόνος επιχείρησε να σκοτώσει και την αδελφή του 28 ώρες αργότερα αλλά, ευτυχώς, χωρίς αποτέλεσμα.
«Το τραύμα στην ψυχή μας είναι τέτοιο που δεν θυμόμαστε τη νύχτα που σκότωσες το παιδί μας. Αφότου πέθανε το ένα μας μωρό, φοβόμασταν τόσο για το άλλο. Και είμαστε πια ευγνώμονες για τον φόβο αυτό που της έσωσε τελικά τη ζωή. Δεν ξέραμε ότι περίμενες να φύγουμε για να επιτεθείτε στα μωρά. Δεν θα νικήσετε ποτέ. Ελπίζουμε να ζήσεις κάθε μέρα υποφέροντας για αυτά που έκανες» συγκλονίζει η τραγική μητέρα.
«Το να ξέρουμε ότι η δολοφόνος του μωρού μας μας παρακολουθούσε, ήταν σαν να παίζαμε σε ταινία τρόμου» είπε η μητέρα ενός μωρού που σκότωσε η Λέτμπι στις 14 Ιουνίου 2015.
Η μητέρα του μωρού περιέγραψε τα συναισθήματά της όταν κράτησε για πρώτη φορά το αγοράκι της στην αγκαλιά της. Φορούσε στο λαιμό της ένα κόσμημα με τα αποτυπώματα του μωρού της, τα οποία είχε πάρει η Λέτμπι, πράγμα που έκανε τη μητέρα να ανατριχιάσει όταν κατάλαβε ότι εκείνη ήταν υπεύθυνη για το θάνατό του.
«Δεν υπάρχει καμία ποινή που να συγκρίνεται με το μαρτύριο που περνάμε εξαιτίας σου» κατέληξε η μητέρα.