Συνολικά 918 έλεγχοι σε ιδιωτικές επιχειρήσεις εκμετάλλευσης αιγιαλού. 336 παραβάσεις. Κινητοποιήσεις του συνόλου των στελεχών Κτηματικών Υπηρεσιών. Ανακλήσεις θερινών αδειών. Μετακινήσεις υπαλλήλων.
Σίγουρα, πολλαπλά «παράσημα» στο ενεργητικό του νέου Υπουργού Οικονομικών Κωστή Χατζηδάκη. Και μάλιστα μέσα στον Αύγουστο, είκοσι ημέρες πριν τελειώσει για τους Έλληνες η τουριστική περίοδος κι επιστρέψουν στις δουλειές τους οι ενήλικες και στα σχολεία οι μικρότεροι.
Κι ένα ακόμα παράσημο, επειδή μέσα στον Αύγουστο «τόλμησε» να κάνει αυτά που ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έκανε επί πέντε χρόνια διακυβέρνησης και δεν είχε κάνει στην περίοδο της θητείας του ούτε ο Χρήστος Σταϊκούρας με πρωθυπουργό επίσης τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Κι αναρωτιέται κανείς: Χρειάζονταν μια «Καθημερινή» στη Μύκονο κι ένα «κίνημα πετσέτας» για να αρχίσει ένας Υπουργός να «σπάει» θεωρητικά αυγά; Ούτε καν! Ούτε καν.
Ο λόγος για τον οποίο τόσα χρόνια δεν «έσπαγαν αυγά» είναι ένας και μοναδικός: Οι πολλαπλές κυβερνητικές ανεπάρκειες και στρεβλώσεις ισοσκελίζονταν με μια περιορισμένη «ανόμοια» ιδιοκτητών, την οποία μάλιστα πλήρωναν πολύ ακριβά πληρώντας φόρους στο Κράτος για τις … επιπλέον ξαπλώστρες. Κι ήταν όλοι ευτυχισμένοι: Το Κράτος γιατί δεν μπορούσε να ρυθμίσει τα βασικά. Και οι ιδιοκτήτες γιατί μπορούσαν να διαπραγματευτούν την επιβίωση τους.
Αυτή τη συνθήκη προφανώς ο κ. Χατζηδάκης την αγνοεί. Ή θεωρεί ότι μπορεί να την διορθώσει. Μακάρι να τα καταφέρει.
Στις πραγματικές σημερινές συνθήκες ωστόσο, κατ’ αρχάς ένας ιδιοκτήτης που εκμεταλλεύεται αιγιαλό, κοιτάζει αρχικά να μην έχει εγγραφεί ως «πολυσύχναστη παραλία». Γιατί όλες οι «πολυσύχναστες» έχουν ανάγκη ναυαγοσωστικής κάλυψης, η οποία δεν είναι απλά ακριβή αλλά δυσβάσταχτη.
Πέραν αυτού, ο ιδιοκτήτης επιβαρύνεται τα κόστη καθαριότητας της παραλίας, τις λουτρικές εγκαταστάσεις, τις αναγκαίες υποδομές και τη διαμόρφωση της παραλίας. Όπως επίσης επιβαρύνεται και με κάθε απρόσμενο κόστος, που μπορεί να αποτελεί παράληψη του Κράτους ή υπαιτιότητα του εκάστοτε Δήμου. Κερδίζει. Θα απαντήσει κάποιος. Κερδίζει ασφαλώς. Αλλά και πληρώνει. Και μάλιστα πολλά.
Με τεράστιο ρίσκο. Γιατί η επιβίωση του εξαρτάται από τις συνθήκες και τον καιρό μεταξύ πολλών άλλων.
Βέβαια ο Υπουργός δεν τα συνυπολογίζει όλα αυτά. Προφανώς έχει βρει λύσεις. Θα φτιάξει όλο το πλαίσιο. Θα κάνει την εκμετάλλευση των παραλιών βιώσιμη και τη ναυαγοσωστική κάλυψη υποφερτή.
Δεν τα υπολογίζει επίσης το κίνημα της πετσέτας. Το οποίο θα παρκάρει στο χώρο που έχει διαμορφώσει για τους πελάτες του ο ιδιώτης και θα έχει την απαίτηση να παρκάρει δωρεάν. Διότι λίγα μέτρα πιο κάτω αν σταθμεύσει μπορεί να … σπάσει το αταξικό του τζιπ. Το κίνημα της πετσέτας επίσης, δεν θέλει ξαπλώστρα 7 ευρώ. Έχει αγοράσει εξοπλισμό 150 ευρώ από τα εποχικά είδη, κουβαλά τα τάπερ της Tapperware κι αισθάνεται αυτόνομο κι ελεύθερο. Αλλά δεν φεύγει με άμμο στα πόδια. Θέλει να πλυθεί και να καθαριστεί στις λουτρικές εγκαταστάσεις του ιδιώτη. Που ο ιδιώτης οφείλει να παραχωρήσει δωρεάν ασφαλώς.
Ας μην κοροϊδευόμαστε: Ο ιδιώτης επιχειρηματίας σε τουριστική περιοχή, λαμβάνει πολλά ρίσκα. Και δεν μπορεί να είναι 100 % νόμιμος διότι δεν μπορεί να έχει 100 % βιώσιμη επιχείρηση, επειδή ακριβώς το Κράτος τα έχει φτιάξει όλα στο «περίπου».
Ο ιδιώτης της πετσέτας (συνήθως όχι πάντα για να μην υπάρχει γενίκευση), επιδιώκει όλα τα οφέλη της οργανωμένης παραλίας, ακόμα καλύτερη θέση κι από εκείνον που έχει την πρώτη ξαπλώστρα και εντελώς δωρεάν παροχές. Ας δει λίγο την Κρήτη όμως. Γεμάτη παραλίες είναι. Μπορεί να πάει σε μία μη οργανωμένη και να μην υπάρχει κανένα πρόβλημα. Μπορούν να συνυπάρχουν και οι μεν και οι δε.
Το να συζητάμε όμως 10 Αυγούστου για 318 παραβάσεις σε όλη την Ελλάδα μετά από μια μαζική κινητοποίηση ενός οργανωμένου συστήματος ελέγχου, οι οποίες και αφορούν σε υπέρβαση κατάληψης έκτασης μίσθωσης, είναι τουλάχιστον αστείο.
Κι ασφαλώς δεν συζητάμε για τις περιπτώσεις καταπάτησης αιγιαλού ή αποκλεισμού του αιγιαλού προς τρίτους. Εκεί το Κράτος οφείλει να είναι αυστηρό.
Παραβάσεις ωστόσο βεβαιώθηκαν επειδή πρακτικά επιχειρηματίες είχαν δύο παραπάνω ξαπλώστρες. Να τις αφαιρέσουν! Άμεσα. Εφόσον και το Κράτος άμεσα υλοποιήσει ένα ρεαλιστικό πλαίσιο νόμων και φορολογίας.
Διαφορετικά… καλύτερα όλα στο περίπου.