Ο κ. Μητσοτάκης υπογράμμισε ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία άλλαξε πολλά στην Ευρώπη καθώς κάποιες αγορές είχαν μεγάλο βαθμό εξάρτησης από τα ρωσικά καύσιμα που ήταν φτηνά. «Αυτό άλλαξε άρδην. Τώρα η χώρα μας παίζει σημαντικό ρόλο στα υγροποιημένα καύσιμα γιατί αποτελεί κόμβο και έχει πλέον έναν σημαντικό γεωπολιτικό ρόλο στη διασφάλιση της μεταφοράς των καυσίμων» σημείωσε.
Ειδική μνεία έκανε στον διάδρομο μέσω Ινδίας που είναι σημαντικός καθώς πιστεύει ο ίδιος στη δυναμική της χώρας αυτής και στην ενίσχυσή της ολοένα και περισσότερο. Εξήγησε ότι έως το 2030 θα είναι η 3η μεγαλύτερη οικονομική δύναμη και πρέπει να βρούμε έναν εναλλακτικό διάδρομο προς την Ευρώπη. «Να γίνουμε ένα κέντρο διαμετακόμισης» όπως ανέφερε. Τόνισε μάλιστα πως επενδύουμε σε αυτό και θεωρεί πως η χώρα μας μπορεί να εξελιχθεί σε παγκόσμιο κέντρο logistics, κάτι που αποτελεί βέβαια μακρόπνοο σχέδιο αλλά με δεδομένο ότι πιστεύει στη συνεργασία της Ινδίας με την Ευρώπη, ο ρόλος της Ελλάδας θα είναι κομβικός.
Για τα πυροσβεστικά αεροσκάφη και την «πράσινη οικονομία» στην Ελλάδα, ο πρωθυπουργός υπογράμμισε ότι κάθε απειλή αποτελεί και μια δυνητική ευκαιρία. «Πρέπει να αντιμετωπίσουμε την αλλαγή του κλίματος και αυτό έχει κόστος» προσέθεσε. Αναφέρθηκε στις πρόσφατες πλημμύρες στη Θεσσαλία, «ένα φαινόμενο που εμφανίζεται μία φορά κάθε χίλια χρόνια», επισημαίνοντας πως πρέπει να συνηθίσουμε αυτές τις ακραίες συνθήκες και είναι παραπάνω από αναγκαίο να προσαρμοστούμε. «Να θέσουμε σαφείς στόχους και σε ευρωπαϊκό επίπεδο και να δράσουμε ακόμη και σε επίπεδο πρόληψης, με ενεργή διαχείριση των δασών και των πυρκαγιών καθώς και επενδύσεις στην αντιπλημμυρική προστασία» σημείωσε. Υπογράμμισε εξάλλου τον αντίκτυπο που όλα αυτά έχουν στον τουρισμό μας, «καθώς είμαστε μια χώρα που στηριζόμαστε στον τομέα αυτό».
Για την Ελλάδα που θέλει να αφήσει πίσω του ως «συνταξιούχος σε 30-40 χρόνια από τώρα», σύμφωνα με την ερώτηση του συνομιλητή του, ο κ. Μητσοτάκης είπε ότι ελπίζει να είναι υγιής, και να μπορεί να χαίρεται τα παιδιά και τα εγγόνια του.
Για την Ελλάδα, ωστόσο, το όραμά του είναι να γίνει μια ευημερούσα χώρα, όχι ουραγός, αλλά πρωταγωνίστρια στην ΕΕ. Τόνισε ότι όταν η χώρα μας μπήκε στην ΕΕ στη δεκαετία του ’70 ήταν μια φτωχή χώρα, πολύ πίσω στο ΑΕΠ, ενώ τώρα θέλει να την οδηγήσει σε υψηλή θέση και έχει συγκεκριμένους στόχους μέσω μιας σταθερής ανάπτυξης.
Εκείνο ωστόσο που προσδιόρισε ως θεμελιώδες πρόβλημα για τις φιλελεύθερες δημοκρατίες σήμερα ήταν οι εισοδηματικές ανισότητες και υπογράμμισε την ανάγκη να λυθούν τα ζητήματα τέτοιων ανισοτήτων, πιστεύοντας θεμελιωδώς στην ανάγκη αυτή, χωρίς όπως είπε να είναι σοσιαλιστής. Στο σημείο αυτό αναφέρθηκε στην επικείμενη αύξηση του κατώτατου μισθού στη χώρα μας.
Ολοκληρώνοντας μίλησε για το όραμά του για μια δημοκρατία που θα είναι λειτουργική, όπου οι πολίτες θα έχουν πρόσβαση στα δημόσια αγαθά, σε καλή παιδεία, καλή υγεία και μια χώρα που θα δίνει μεγαλύτερη σημασία στην ευημερία των πολιτών της.