Ασφάλεια στο Διαδίκτυο: Ευκολία ή Βατερλό;

Ή πώς να μη βρεθείς με συμβόλαιο-kinder έκπληξη όταν πιο πολύ το χρειάζεσαι

Αγοράζεις ασφάλεια όπως παραγγέλνεις πίτσα; Δυο κλικ, διαλέγεις την πιο φτηνή και ελπίζεις να μην έχει παραπέσει το tabasco; Ε, μάντεψε: η ασφάλιση δεν είναι delivery. Είναι ένα συμβόλαιο που θα σε σώσει ή θα σε προδώσει την πιο κρίσιμη στιγμή — και το ανακαλύπτεις μόνο όταν είναι ήδη αργά.

Σήμερα, έχεις τρεις τρόπους να αγοράσεις ασφάλεια: από τον καναπέ σου (διαδίκτυο), από την τράπεζα (που θυμήθηκε ξαφνικά ότι πουλάει και ασφάλειες) ή από έναν ασφαλιστή (ναι, αυτά τα «αρχαία όντα» που κάθονται σε γραφεία και συζητάνε 🤭). Ας τα ψάξουμε με τη σειρά — και ας προσπαθήσουμε να μην κλάψουμε κατά την εξερεύνηση.

Διαδίκτυο: «Το φτηνό το κρέας ούτε οι σκύλοι δεν το τρώνε»

Α, το διαδίκτυο! Ο παράδεισος της ευκολίας. Πατάς δυο κουμπιά, βλέπεις τιμές, διαλέγεις την πιο φτηνή και νιώθεις έξυπνος. Είσαι πολύ έξυπνος! Μόλις αγόρασες γαμπριάτικο κοστούμι από τον καναπέ και τώρα παραπονιέσαι που δεν σου κάθεται γάντι.

Υπάρχουν δύο τύποι online αγορών:

1. Πλατφόρμες σύγκρισης: Αυτά τα sites που σου λένε «Σύγκρινε 20 ασφάλειες σε 2 λεπτά!». Ναι, αλλά τι συγκρίνεις; Ποια είναι η πιο όμορφη γυναίκα κάτω από τη μπούρκα; Βλέπεις μόνο τιμές. Δεν ξέρεις τι κρύβεται κάτω από το χαλί. Δεν ξέρεις αν καλύπτει μερική κλοπή ή αν έχει συμμετοχή 1.500€ που θα σε πονέσει πολύ την ώρα της ζημιάς. Απλά βλέπεις «129€/χρόνο!» και λες «Ωραίος!» — μέχρι να τρακάρεις και να ανακαλύψεις ότι το «πλήρες πακέτο» ήταν πιο άδειο από υπόσχεση πολιτικού. Και αν δεν αγοράσεις με τη μία, θα φας καμιά δεκαριά emails τις επόμενες μέρες: «Η προσφορά σου λήγει!», «Τελευταία ευκαιρία!», «Το αμάξι σου κλαίει ανασφάλιστο!». Οπότε, ναι… χωρίς πίεση.
2. Direct πωλήσεις από ασφαλιστικές: Η ίδια η εταιρία σου πουλάει. Καλό, ε; Χωρίς μεσάζοντες, χωρίς «πίεση». Γρήγορα, απλά, εύκολα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα; Με δυο κλικ έχεις υπογράψει όρους που ούτε πρόλαβες να δεις. Κανείς δεν σου εξήγησε τι σημαίνει «απαλλαγή 1.000€» ή «ολική κλοπή». Και όταν έρθει η ζημιά και χρειαστείς βοήθεια; Καλή τύχη με το chatbot που σε στέλνει στις «Συχνές Ερωτήσεις».

Ας μην τα πολυλογούμε: Αν ξέρεις ακριβώς τι ψάχνεις, μπορεί να πετύχεις. Αν όχι; Ετοιμάσου να ανακαλύψεις ότι το «συμφέρον deal» ήταν συμφέρον μόνο για την εταιρία. Το φτηνό το κρέας ούτε οι σκύλοι δεν το τρώνε — κι εσύ μόλις το καταβρόχθισες.

Τράπεζες: «Α ναι, κάναμε τα ασφαλιστήρια… αλλά το δάνειο απορρίφθηκε!»

Ήρθες για δάνειο. Αθώος, αφελής, γεμάτος ελπίδα. Και ξαφνικά, η τράπεζα θυμήθηκε ότι πουλάει και ασφάλειες! Που το περίεργο, ε;

«Υπόγραψε εδώ για ασφάλεια ζωής, εδώ για περιουσίας, εδώ για… περίπτωση που ξεχάσεις να αναπνεύσεις». Και όταν ρωτάς «Μα είναι υποχρεωτικό;», σου απαντάνε με το πιο γλυκό χαμόγελο: «Όχι, αλλά το επιτόκιο θα εκτιναχθεί σαν ελατήριο αν δεν αγοράσεις!» (Ναι, αυτό με το ελατήριο το είπε κάποιος πολιτικός για την οικονομία — χαχα!).

Και το καλύτερο; Σε δύο λεπτά έχεις βάλει καμιά δεκαπενταριά υπογραφές σε touch pad, χωρίς καν να βλέπεις τι υπογράφεις. Και μετά, το αποκορύφωμα: «Α ναι, κάναμε τα ασφαλιστήρια… αλλά το δάνειο απορρίφθηκε!». Συγχαρητήρια! Τώρα έχεις τρεις ασφάλειες που μάλλον δεν χρειαζόσουν καν και κανένα δάνειο.

Γιατί γίνεται αυτό; Γιατί οι τράπεζες δεν κερδίζουν από δάνεια πια. Κερδίζουν από προμήθειες ασφαλειών. Εσύ νομίζεις ότι πας για χρήμα — αυτοί σε βλέπουν σαν το πελάτακι που υπογράφει τα πάντα χωρίς αντιρρήσεις. Και αφού χρειάζεσαι το δάνειο, η διαπραγματευτική σου δύναμη είναι… μηδέν.

Είσαι όμηρος, φίλε μου.

Η ουσία είναι: Αν δεν διαβάσεις τα ψιλά γράμματα, θα πληρώνεις για χρόνια για κάτι που ίσως δεν χρειαζόσουν ούτε καταλάβαινες. Και όταν το χρειαστείς; Καλή τύχη να βρεις ποιος θα σε βοηθήσει — ειδικά μετά το πέρας του τραπεζικού ωραρίου.

Φυσικά Δίκτυα: οι τύποι με τα κουστούμια από την εποχή των δεινοσαύρων που… προς έκπληξή σου προσφέρουν αυτό που χρειάζεσαι

Και τώρα, ας μιλήσουμε για τους ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές — αυτά τα σπάνια όντα που κάθονται σε γραφεία, πίνουν καφέ και… συζητάνε μαζί σου. Ναι, το ξέρω, ακούγεται αρχαίο. Αλλά ξέρεις τι άλλο ακούγεται αρχαίο; Το να καταλαβαίνεις τι υπογράφεις.

Εδώ, κάποιος σου εξηγεί με ανθρώπινη γλώσσα τι σημαίνει «απαλλαγή», «μερική κλοπή». Δεν σε στέλνει να ψάξεις στις «Συχνές Ερωτήσεις». Δεν σου λέει «διάβασέ το μόνος σου». Σου λέει: «Κοίτα, αν τρακάρεις και έχεις απαλλαγή 300€, εσύ πληρώνεις 300€ και η ασφαλιστική τα υπόλοιπα. Κατάλαβες;». Και αν δεν κατάλαβες, στο εξηγεί με παραδείγματα.

Επίσης — και αυτό είναι το κλειδί — συνήθως δεν δουλεύουν για μία εταιρία. Έχουν πρόσβαση σε πολλές ασφαλιστικές και σου βρίσκουν αυτό που σου ταιριάζει, όχι αυτό που τους συμφέρει. Και όταν έρθει η ζημιά; Δεν μιλάς με chatbot. Μιλάς με έναν άνθρωπο που ξέρει το όνομά σου και θα πάρει τηλέφωνο την ασφαλιστική για να απαιτήσει λύση για σένα.

Προσοχή: Όπως παντού, υπάρχουν και μερικοί που δίνουν προτεραιότητα στο κλείσιμο της πώλησης, όχι στις ανάγκες του πελάτη. Ψάξε για κάποιον που σε ακούει πρώτα και σου προτείνει μετά. Αν σε πιέζει να υπογράψεις σήμερα, φύγε. Απλά φύγε.

Συμπερασματικά: Ναι, θα σου φάει μια ώρα. Αλλά είναι η ίδια ώρα που θα σε σώσει όταν τρακάρεις και δεν θα χρειαστεί να ψάχνεις τι σημαίνει το χαρτί που υπέγραψες.

Οπότε, πού να πας;

Αφού τα είδαμε όλα, ας μιλήσουμε σοβαρά. Η ασφάλιση δεν είναι παπούτσια. Δεν είναι πίτσα. Δεν είναι αγορά της στιγμής στις 2 το βράδυ μετά από μπύρες. Είναι ένα συμβόλαιο που πρέπει να καταλάβεις πριν το χρειαστείς — όχι όταν το χρειαστείς.

Αν θες ταχύτητα και ελπίζεις να μην τη χρειαστείς ποτέ; Πάτα «Αγορά τώρα» και καλή τύχη. Αν θες να κοιμάσαι ήσυχος και να ξέρεις ότι όταν έρθει το μπουρίνι θα έχεις κάποιον δίπλα σου, τότε ξέρεις τι να κάνεις.

Και θυμήσου: Η φτηνότερη ασφάλιση είναι αυτή που δεν θα σε καλύψει όταν τη χρειαστείς. Διάλεξε έξυπνα — ή διάλεξε φτηνά. Αλλά αυτά τα δύο μεταξύ τους δεν παντρεύονται.

Η ασφάλιση δεν είναι αγορά. Είναι σχέση — και στις σχέσεις, η εμπιστοσύνη δεν αγοράζεται· χτίζεται.

Και αυτό, όσο κι αν αλλάξει ο κόσμος, δεν θα γίνει ποτέ «με δύο κλικ».

📌 Tip:

Πριν υπογράψεις οπουδήποτε, ζήτα το IPID (Έγγραφο Βασικών Πληροφοριών). Είναι υποχρεωτικό από τον νόμο. Εκεί λέει τα πάντα: τι καλύπτεται, τι όχι, και τι νομίζεις ότι καλύπτεται αλλά δεν καλύπτεται.
Αν σου πουν «Δεν χρειάζεται, υπόγραψε τώρα», τότε ξέρεις ήδη την απάντηση.

Ιωάννης Β. Νικηφόρος

Σύμβουλος Διαχείρισης Ασφαλίσιμων Κινδύνων

Ασφαλιστικός Πράκτορας / Συντονιστής Ασφαλιστικών Πρακτόρων