Γράφει ο Γιάννης Ζωράκης
Μάλλον ο απερχόμενος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας είχε στο μυαλό του πολύ καλά το τι συμβαίνει μέσα στο κόμμα του, όταν πήρε την απόφαση του να παραιτηθεί από πρόεδρος του κόμματος.
Δεν ήταν άλλωστε λίγοι εκείνοι που έβλεπαν ότι όσο κι αν ο Αλέξης Τσίπρας είχε άλλες βλέψεις για ένα κόμμα που είχε καταφέρει να οδηγήσει σε κυβερνητική τροχιά, τόσο περισσότερο των έσπρωχναν σε ένα βούρκο απραξίας και αριστερισμού, τα ίδια του τα στελέχη.
Αυτό αποτυπώθηκε κατ’ αρχάς στα ψηφοδέλτια του κόμματος, που ήταν μακράν τα χειρότερα των τελευταίων ετών, αλλά αποτυπώθηκε επίσης με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο, στο πλαίσιο συνεδρίασης της Πολιτικής Επιτροπής του κόμματος. «Βαβέλ» είναι ο μοναδικός χαρακτηρισμός που ταιριάζει στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ. Πολλές και διαφορετικές απόψεις, χωρίς ίχνος σύγκλησης άρχισαν να εκφράζονται άκριτα στο πλαίσιο της συνεδρίασης, ενώ δεν υπήρχε η παραμικρή διάθεση για σύγκληση ή μια κοινά αποδεκτή λύση.
Κι όλα αυτά συνέβαιναν, ενώ το Σάββατο, επίσημα στελέχη του κόμματος δήλωναν σε όλους τους τόνους πως οι συνθήκες που επικρατούν και οι «μάχες» που καλείται να δώσει η παράταξη άμεσα, επιβάλλουν μία ουσιαστική λύση, με ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής για πρόεδρο και με μία γραμμή κοινής συνισταμένης για το πρόσημο που οφείλει να έχει ο ΣΥΡΙΖΑ την επόμενη ημέρα.
Προφανώς οι προθέσεις έπεσαν στον βρόντο, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύει ότι σε καμία περίπτωση δεν έχει πρόθεση να διεκδικήσει εκ νέου την εξουσία της χώρας. Ασφαλώς και πρόθεση του είναι ένας άκρατος και πολλές φορές χωρίς ουσία, εσωτερικός πλουραλισμός απόψεων, ο οποίος αφενός δεν οδηγεί πουθενά και αφετέρου δεν συνάδει με τα χαρακτηριστικά ενός σύγχρονου, ευρωπαϊκού κόμματος που έχει στόχο να κυβερνήσει μία χώρα ξανά.
Πάντως αυτά φαίνεται πως μοιάζουν «ψιλά γράμματα» για τα στελέχη του κόμματος, το καθένα από τα οποία επιθυμεί να εκπροσωπήσει ή να υποστηρίξει μικρότερες ομάδες εντός του κομματικού μηχανισμού και χάνοντας την ουσία, που είναι η επόμενη ημέρα.
Υπ’ αυτό το πρίσμα, μοιάζει σχεδόν αυταπόδεικτα, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αν δεν αλλάξει άμεσα τροχιά θα παραμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα στην αντιπολίτευση. Κι αυτό δεν είναι το χειρότερο σενάριο. Όσο ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει στην ανυπαρξία και την … ενδοσκόπηση, τόσο το ΠΑΣΟΚ θα κερδίζει έδαφος από τα αριστερά, κι άλλο τόσο οι ακραίες δυνάμεις θα κερδίζουν έδαφος από τα δεξιά. Αυτή η πιθανότητα όμως προφανώς, δεν μπαίνει καν στο τραπέζι της πολιτικής τοποθέτησης του ΣΥΡΙΖΑ, αφού προς το παρών αυτό που απασχολεί είναι η επικράτηση της μίας ή της άλλης ομάδας στο εσωτερικό της παράταξης.