Κατά την παρουσίαση του βιβλίου του Μανώλη Κοττάκη, ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής έστειλε σαφή μηνύματα προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη για τα εθνικά θέματα. Στην ομιλία του, αναφέρθηκε στην κρίση που διανύει η Ευρώπη, επισημαίνοντας τη συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους και την άκαμπτη δημοσιονομική αυστηρότητα που διέρρηξε το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο. Επίσης, εκφράζοντας ανησυχία για τις εξελίξεις στην Τουρκία, προειδοποίησε ότι η υιοθέτηση επιθετικής στάσης μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω κλιμάκωση της σύγκρουσης. Τέλος, αναφέρθηκε στην αντιμετώπιση διαφωνούντων από την κυβέρνηση, προειδοποιώντας για τον κίνδυνο οριστικής ρήξης όταν δαιμονοποιείται η άλλη άποψη και οι διαφωνούντες αντιμετωπίζονται ως εχθροί.
Αν δεν καταλαβαίνεις γιατί δυσανασχετούν και διαμαρτύρονται οι πολλοί, αν επιμένεις, κόντρα σε όλες τις ενδείξεις, ότι εσύ έχεις δίκιο και οι πολλοί άδικο, αν πιστεύεις ότι ξέρεις πάντα καλύτερα από αυτούς και η μόνη παραδοχή που κάνεις είναι ότι θα έπρεπε απλώς να το επικοινωνήσεις καλύτερα, είναι σχεδόν βέβαιο ότι εκείνοι έχουν δίκιο κι εσύ άδικο. Αν ούτε αυτό καταλαβαίνεις τα πράγματα είναι απείρως χειρότερα!”» ανέφερε ο Κώστας Καραμανλής για να προσθέσει:
«Πιστεύω ότι καμιά ελληνική κυβέρνηση δεν θα ήταν διατεθειμένη να υποχωρήσει σε μείζονα εθνικά θέματα και να αποδεχθεί ρυθμίσεις σε βάρος των εθνικών συμφερόντων. Πρώτον, διότι αποκλείω την πιθανότητα να το επιθυμεί. Αλλά επιπρόσθετα δεν θα μπορούσε, διότι θα βρισκόταν αντιμέτωπη με την ομόθυμη και σθεναρή αντίδραση των Ελληνίδων και των Ελλήνων». Ο πρώην πρωθυπουργός είπε «όχι» σε προσφυγή στη Χάγη για θέματα εθνικής κυριαρχίας.
«Είναι λοιπόν αδύνατη και αδιανόητη η σύναψη συνυποσχετικού που θα κρύβει τεχνηέντως και εκ του πονηρού, υπό το πρόσχημα της προσφυγής στο ΔΔ της Χάγης για την οριοθέτηση της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας, την εκχώρηση με ασαφείς και διπλωματικά ευρηματικές διατυπώσεις, δικαιώματος στο ΔΔ να αποφανθεί περί του εύρους των χωρικών υδάτων ή ακόμα και της εδαφικής κυριαρχίας νήσων και βραχονησίδων. Είμαι κατηγορηματικός σε αυτό. Υφέρπει όμως πάντα ο κίνδυνος, στο όνομα της ύφεσης, των χαμηλών τόνων και των ήρεμων νερών, να δημιουργείται σταδιακά η εντύπωση της αποδοχής της διευρυνόμενης τουρκικής ατζέντας και διεκδικήσεων, άρα βήμα-βήμα της δημιουργίας προηγούμενου. Με άλλα λόγια η δια της διαχρονικής διολίσθησης έκπτωση πάγιων εθνικών θέσεων που εδράζονται στέρεα επί του Διεθνούς Δικαίου».