Θα υπήρχε άραγε σκάνδαλο παράνομων επιδοτήσεων αν δεν συμμετείχαν ενεργά – και σε κάποιες περιπτώσεις πρωταγωνιστικά – πρόσωπα από τον κτηνοτροφικό και αγροτικό κόσμο; Άνθρωποι που χρόνια τώρα καλλιεργούν την εικόνα του “κατατρεγμένου”, του “ξεγραμμένου από το κράτος”, που θρηνούσαν δημόσια για τη μιζέρια της ελληνικής υπαίθρου, την ώρα που στις γωνιές τους ξεφύτρωναν βίλες, αγροτικά πολυτελείας και προκαλούσαν με κάθε αφορμή σε κάθε κοινωνική εκδήλωση και έλεγαν ότι τα κέρδισαν…… “από το Τζόκερ”, .
Άς μη γελιόμαστε. Η υπόθεση των “μαϊμού” βοσκοτόπων και των χιλιάδων ανύπαρκτων ζώων που δήθεν συντηρούνταν, δεν είναι προϊόν απάτης κάποιων επιτήδειων γραφειοκρατών μόνο. Είναι το αποτέλεσμα μιας οργανωμένης, διαχρονικής διαπλοκής όπου κάποιοι αγρότες και κτηνοτρόφοι λειτούργησαν σαν κρίσιμος κρίκος – σε ένα σύστημα που γέννησε ψηφοθηρικά και πολιτικά κέρδη. Οι επιδοτήσεις δεν πήγαν μόνο στις τσέπες τους.
Με τη βοήθεια “εταιρειών συμβούλων”, λογιστών, “ειδικών” της παραπλάνησης και της συγκάλυψης, με έτοιμα ποσοστά για τον καθένα, στήθηκε ένα καλά οργανωμένο πλέγμα εξαπάτησης που εκμεταλλεύτηκε τα κενά του Κτηματολογίου, τις ασάφειες των ευρωπαϊκών κανονισμών και κυρίως την ελληνική πολιτική “ανοχή” – ή καλύτερα: συνέργεια.
Και όταν έσκασε το σκάνδαλο, όλοι έπεσαν από τα σύννεφα. Πολιτικοί που ήξεραν (υπουργοί ), τοπικοί άρχοντες που είχαν στήσει τοπικές “γκρίζες” αυτοκρατορίες, στελέχη του ΟΠΕΚΕΠΕ, υπάλληλοι στην κτηνιατρική υπηρεσία, στην περιφέρεια, και στους δήμους , που έκαναν τα στραβά μάτια για χρόνια. Κι όμως: δεν υπήρχε ούτε ένας που να μη γνώριζε έστω το περίγραμμα αυτού του κυκλώματος.
Φυσικά, δεν είναι όλοι ίδιοι. Υπάρχουν χιλιάδες έντιμοι αγρότες και κτηνοτρόφοι που παράγουν ,που ματώνουν πραγματικά για να επιβιώσουν. Όμως όσοι μπήκαν στο κύκλωμα, όσοι νοίκιασαν ή “αντάλλαξαν” νεκρούς συγγενείς και φανταστικά χωράφια, σε όλοι την Ελλάδα και όσοι δήλωσαν χιλιάδες στρέμματα , φέρουν τεράστιο μερίδιο ευθύνης.
Δεν πρόκειται για αθώους. Πρόκειται για συνειδητούς συνεργούς.
Η χώρα εκτίθεται ξανά. Το όνομα της Ελλάδας στην Ε.Ε. σέρνεται πίσω από υποθέσεις που δείχνουν όχι μόνο διαφθορά, αλλά και αμετανόητη κουτοπονηριά. Που δείχνουν πως, ακόμα και τώρα, κάποιοι δεν θέλουν να δουν κατάματα τη σαπίλα, να βάλουν τέλος στην υπόγεια ροή χρήματος, να καθαρίσουν τον κόπρο του Αυγεία.
Φτάνει πια το παραμύθι του “και οι όλοι τα ίδια κάνουν”.
Η καθαρίζουμε το τοπίο τώρα ή αποδεχόμαστε ότι αυτό είναι το μέλλον μας: μια χώρα όπου ο εκμαυλισμός βαφτίζεται “επιβίωση” και οι μαϊμούδες τσεπώνουν επιδοτήσεις ενώ οι πραγματικοί παραγωγοί βυθίζονται στη φτώχεια και την απόγνωση.