Η Μεγάλη Παρασκευή έχει ιδιαίτερη σημασία στην Ελλάδα, καθώς συμβολίζει τη δίκη του Ιησού, τη μαρτυρική πορεία Του προς τον Γολγοθά, τη Σταύρωση και την Ταφή του.
Πολλοί πιστοί πίνουν ξύδι, θυμίζοντας το ποτό που προσφέρθηκε στον Ιησού κατά τις τελευταίες Του στιγμές. Στην ημέρα αυτή, απαγορεύεται κάθε εργασία, και οι πιστοί επισκέπτονται τους τάφους των νεκρών, προσδοκώντας την Ανάσταση τους.
Στην Κρήτη, βράζουν σαλιγκάρια και ανθούν επιτάφιοι με ανοιξιάτικα λουλούδια.
Στην Αθήνα, οι παλιές νοικοκυρές καθάριζαν τους δρόμους πριν από την εμφάνιση του Επιταφίου, κρατώντας κεραμίδια με αναμμένο λιβάνι κατά τη διάρκεια της πομπής.
Στην Κορώνη, απαγορεύεται να μαγειρεύουν και οι άντρες αποφεύγουν κατασκευές που σχετίζονται με τον θάνατο του Χριστού.
Στο Μελιγαλά, ανάβουν “φουνταρίες”, με κληματόβεργες που καίγονται κατά την περιφορά.
Στο Αγρίνιο, αναβιώνουν τα “χαλκούνια”, ενώ στη Ναύπακτο, η περιφορά γεμίζει φλόγες και πυροτεχνήματα.
Στη Σπάρτη, οι γυναίκες παίρνουν τα λουλούδια του Επιταφίου για φυλαχτό.
Στην Κέρκυρα, ο Επιτάφιος περιφέρεται με μπάντα, και στη Ζάκυνθο, οι πιστοί συμμετέχουν στην λιτανεία του Εσταυρωμένου.
Στη Σύρο, οι Καθολικοί και Ορθόδοξοι επιτάφιοι συναντώνται σε κατανυκτική δέηση.
Στην Τήνο, οι επιτάφιοι συγκλίνουν στη θάλασσα. Στη Νέα Κίο, οι πόρτες μένουν ανοιχτές για να εισέλθει η Θεία Χάρη, ενώ στην Πάρο, τα κεριά του Επιταφίου κρατούνται για να αντιμετωπιστεί η κακοκαιρία.
Στη Χάλκη, οι εκκλησίες ανοίγουν τα μεσάνυχτα για εγκώμια και περιφορές, και στο Καστανόφυτο Καστοριάς, τα παιδιά περιφέρονται με ξύλινα περιστέρια. Στις Μέτρες της Θράκης, καίγεται ο Ιούδας κατά τη διάρκεια της πομπής και στις Σέρρες, οι γυναίκες τοποθετούν εικόνες και άνθη στην Εξώπορτα.
Αυτά τα έθιμα αναδεικνύουν την πνευματική και πολιτιστική σημασία της Μεγάλης Παρασκευής στη χώρα μας.