Για ακόμη μια φορά, οι εργαζόμενοι του Γ.Ν. – Κ.Υ. Νεάπολης «Διαλυνάκειο» αναγκάζονται να επαναλάβουν τα ίδια προβλήματα. Προβλήματα που όλοι γνωρίζουν και τα οποία έχουν επισημάνει με έγγραφα, με ανακοινώσεις και συνεχείς με παρεμβάσεις. Και όμως, τα προβλήματα παραμένουν.
Σύμφωνα με τους εργαζομένους, η καθημερινότητα των εργαζομένων εξακολουθεί να καθορίζεται από ανασφάλεια, αβεβαιότητα και εξάντληση. Γιατροί και νοσηλευτές λείπουν, τα Περιφερειακά Ιατρεία μένουν ακάλυπτα και η Παθολογική Κλινική κινδυνεύει να μείνει χωρίς γιατρό.
Οι επικουρικοί καλύπτουν πάγιες ανάγκες και ζουν στην αβεβαιότητα, υπάλληλοι μισθοδοτούνται από το νοσοκομείο αλλά υπηρετούν αλλού, οι υπερωρίες και οι εφημερίες καθυστερούν, ενώ τα ιδιωτικά συνεργεία δεν λύνουν το πρόβλημα.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα, όπως επισημαίνουν, εντοπίζεται στη Διοικητική Υπηρεσία. Η επιλογή Διευθυντή και Προϊσταμένων δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες και ευθύνες των θέσεων. Η έλλειψη σωστής καθοδήγησης και συντονισμού οδηγεί σε καθυστερήσεις, σύγχυση και πρόσθετη επιβάρυνση των υπαλλήλων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Γραφείο Προσωπικού, το οποίο παραμένει κλειστό από 01-01-2024, παρότι έχει οριστεί προϊσταμένη. Η μη λειτουργία του δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στη διαχείριση προσωπικού, στη μισθοδοσία και στην εξυπηρέτηση των υπαλλήλων.
Επιπλέον σημειώνουν ότι την τελευταία τριετία έχουν παρατηρηθεί αρκετές παραιτήσεις προσωπικού, όχι μόνο λόγω φόρτου εργασίας αλλά και εξαιτίας της απελπισίας να εργάζονται σε ένα τοξικό περιβάλλον.
Υπήρξαν προσπάθειες ενίσχυσης μέσω ΟΑΕΔ που απορρίφθηκαν χωρίς αιτιολογία, ενώ όσοι προσλήφθηκαν τελικά, γρήγορα αποχώρησαν γιατί δεν άντεξαν την πίεση και την παράλογη κατάσταση.
Ένα ακόμη σοβαρό ζήτημα είναι το Κέντρο Αποκατάστασης, που παραμένει μόνο στα χαρτιά. Μέχρι σήμερα δεν έχει καν χτιστεί – υπάρχει μόνο το οικόπεδο – και φυσικά δεν έχει εξασφαλιστεί η αναγκαία αδειοδότησή του.
Πρόκειται για μια δομή που θα μπορούσε να εξυπηρετήσει ουσιαστικά όχι μόνο την τοπική κοινωνία, αλλά όλους τους ασθενείς που χρειάζονται αποκατάσταση στην Κρήτη και πέρα από αυτήν.
Σύμφωνα με τους εργαζομένους, σημαντικό είναι να στηριχθούν τα μικρά νοσοκομεία, τονίζοντας πως είναι λάθος πολιτική να αποδυναμώνονται για να καλύψουν προσωρινά τις μεγάλες δομές.
«Τα μικρά νοσοκομεία πρέπει να παραμένουν ισχυρά και στελεχωμένα, γιατί αποτελούν την πρώτη γραμμή για τους πολίτες. Αν αποδυναμωθούν, η τοπική κοινωνία μένει χωρίς φροντίδα, ενώ και οι μεγάλες δομές δεν σώζονται με μπαλώματα», σημειώνουν οι εργαζόμενοι και καταλήγουν:
«Ως Σύλλογος δεν αρκούμαστε να ζητάμε – προτείνουμε και λύσεις. Χρειάζονται άμεσες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με προτεραιότητα σε κρίσιμες ειδικότητες. Χρειάζονται διαφανείς κρίσεις για θέσεις ευθύνης, ώστε να πάψει η λογική των πρόχειρων «λύσεων ανάγκης». Χρειάζεται σταθερότητα στο προσωπικό, με τέλος στις μετακινήσεις χωρίς αναπλήρωση και με θεσμοθέτηση υποχρεωτικής αντικατάστασης όταν κάποιος αποσπάται. Οι επικουρικοί που καλύπτουν πάγιες ανάγκες πρέπει να μονιμοποιηθούν. Η μισθοδοσία πρέπει να αποδίδεται δίκαια και έγκαιρα, ενώ το Κέντρο Αποκατάστασης πρέπει επιτέλους να κατασκευαστεί και να στελεχωθεί. Και, κυρίως, πρέπει να υπάρξει ουσιαστικός διάλογος με τον Σύλλογο Εργαζομένων, ώστε οι αποφάσεις να λαμβάνονται με βάση τις πραγματικές ανάγκες».