Γιατί κάποιοι θυμήθηκαν την πλατεία του 1956;

Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που όταν παραδόθηκε το μικρό τμήμα της πλατείας Ελευθερίας «πάνω από το σκαλοπάτι» θυμήθηκαν την πλατεία του … 1956. 

Κι αυτό γιατί, η δημοτική αρχή – και δικαίως δεδομένων των συνθηκών – πανηγύρισε κατά την παράδοση, για την βελτίωση του αστικού πράσινου μέσα στην πόλη, με την παράλληλη χρήση «ψυχρών υλικών» που καθιστούν μικρότερο το περιβαλλοντικό αποτύπωμα της πλατείας. 

Βέβαια, παρά τους πανηγυρισμούς, η γενικότερη εικόνα για την πλατεία Ελευθερίας παραμένει μια εικόνα «μαρμάρινης πλατείας» με ελάχιστες φυτεύσεις. Σε αυτό βέβαια, η Δημοτική Αρχή απαντά πως η πλατεία δεν είναι πάρκο, οπότε οι δημότες πρέπει να αντιληφθούν τη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα σε μια πλατεία και σε ένα πάρκο. 

Οι δημότες βέβαια, επειδή θυμούνται, υπενθυμίζουν ότι και πριν από 70 χρόνια η πλατεία Ελευθερίας ήταν πλατεία, αλλά ήταν κυριολεκτικά πράσινη και δεν είχε καμία ανάγκη να περιορισεί το βιοκλιματικό της αποτύπωμα, επειδή όταν δεν υπάρχει καν οι συγκεκριμένοι όροι και οι ανάγκες προστασίας του περιβάλλοντος, η πλατεία ήταν και … βιοκλιματική!