Μόνο «πράσινη» δεν είναι η πυρηνική ενέργεια

Τι αποκαλύπτει στο μαγκαζίνο του Θέματος Κρήτης 103,1 ο πυρηνικός  φυσικός  Μιχάλης  Προμπονάς

“Μύθος” που όμως επανέρχεται στην Ελλάδα και σε ολόκληρο τον κόσμο κάθε 20 με 30 χρόνια, είναι η λεγόμενη “πράσινη” πυρηνική ενέργεια. Μεταξύ των άλλων, υπάρχει το τεράστιο πρόβλημα της μη ασφαλούς διαχείρισης και αποθήκευσης των πυρηνικών αποβλήτων.

Αυτό ξεκαθάρισε μιλώντας στο Θέμα Κρήτης 103,1, και τον Χριστόφορο Παπαδάκη,  ο πυρηνικός φυσικός και ερευνητής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Κρήτης Μιχάλης  Προμπονάς.

“Είναι ένα από τα μεγάλα προβλήματα. Δεν βρήκαν ποτέ μέχρι σήμερα ασφαλή τρόπο αποθήκευσης των πυρηνικών αποβλήτων. Μάλιστα, στην Αμερική ολόκληρα βουνά έχουν σκαφτεί, προκειμένου για να αποθηκευτούν σε αυτά, τα πυρηνικά απόβλητα, τα οποία όμως, για να πάψουν να είναι ενεργά, χρειάζονται εκατοντάδες, χιλιάδες χρόνια”!

Ακόμα και στον βυθό των ωκεανών έχουν γίνει προσπάθειες αποθήκευσης των πυρηνικών αποβλήτων, ενώ έχουν αναπτυχθεί και κάποιες θεωρίες, για να στέλνονται στο διάστημα!

Ωστόσο την ίδια ώρα, η Ελλάδα τηρεί στάση αναμονής απέναντι στην υιοθέτηση και εφαρμογή της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας μέσα από πυρηνικό αντιδραστήρα. Και αυτό το δηλώνει σήμερα ο ίδιος ο Έλληνας υπουργός Ενέργειας Θεόδωρος  Σκυλακάκης, σύμφωνα με την Καθημερινή, η οποία και δημοσιεύει τις ανάλογες πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού σε σχετική ημερίδα.

Όσο για τους λεγόμενους “μικρούς αντιδραστήρες” ο Μιχάλης  Προμπονάς είναι κατηγορηματικός, ότι κανένας αντιδραστήρας δεν μπορεί να θεωρείται ασφαλής και σε καμία περίπτωση δεν είναι σωστός ο χαρακτηρισμός της “πράσινης ενέργειας” αφού μπορεί να μην επιβαρύνει την τρύπα του όζοντος, όμως επιβαρύνει την ανθρωπότητα μέσα από όλα τα άλλα προβλήματα που δημιουργεί.

Στο μεταξύ, το πυρηνικό λόμπι πάντοτε επιστρέφει σε ό,τι αφορά τη χώρα μας. Στη δεκαετία του ’70 επί Χούντας έγινε μία ανάλογη προσπάθεια για την περιοχή της Καρύστου. Και η επόμενη προσπάθεια σημειώθηκε στη δεκαετία του 2000 για να ξαναφτάσουμε στο σημείο σήμερα, να αναφερόμαστε στην πυρηνική ενέργεια στη χώρα μας.

Αλλά και ο λεγόμενος “τέλειος πυρηνικός αντιδραστήρας” είναι και αυτός κάτι που δεν υπάρχει. Σύμφωνα με τον Μιχάλη Προμπονά, το ίδιο “τέλειο” χαρακτήριζαν τον πυρηνικό αντιδραστήρα του Τσέρνομπιλ και οι Σοβιετικοί μέχρι που σημειώθηκε η έκρηξη στον αντιδραστήρα. Όπως και οι Ιάπωνες, αναφερόμενοι στο εργοστάσιο της Φουκοσίμα.

“Μπορεί να συμβεί ένα πυρηνικό ατύχημα και η πιθανότητα να είναι μία στο εκατομμύριο. Όταν όμως συμβεί, τα αποτελέσματα για την ανθρωπότητα είναι ολέθρια”, τόνισε χαρακτηριστικά ο πυρηνικός φυσικός και ερευνητής στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Κρήτης Μιχάλης  Προμπονάς.

Τέλος, κανείς δεν μπορεί να διαβεβαιώσει την ανθρωπότητα, ότι όλες αυτές οι χώρες που φιλοξενούν πυρηνικούς αντιδραστήρες, πέρα από την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, δεν θα τους χρησιμοποιήσουν και για την παραγωγή πυρηνικών όπλων. Ή τα πυρηνικά καύσιμα που παράγονται, δεν θα χρησιμοποιηθούν σε τρομοκρατικές ενέργειες, όπως έχει συμβεί κατά το παρελθόν.