Κώστας Γκορτζής: Ο σημαιοφόρος του “Βέλους” στο ΘΕΜΑ ΚΡΗΤΗΣ

Ο Αντιναύαρχος εν Αποστρατεία Κώστας Γκορτζής, είναι ένας από τους έξι σημαιοφόρους του θρυλικού πληρώματος του «Βέλους» και συγγραφέας του βιβλίου «Το «Βέλος» στην καρδιά της Δικτατορίας».

«Ο Νίκος Παππάς, διεθνοποίησε την κατάσταση στην Ελλάδα και συνέβαλε στην πτώση της Χούντας», είπε για τον ηρωικό κυβερνήτη του «Βέλους» ο Κώστας Γκορτζής. Αναλυτικότερα, μιλώντας στη Μαρία Σπυριδάκη και τον Χριστόφορο Παπαδάκη για την επέτειο των 51 χρόνων από το Κίνημα του «Βέλους», που εορτάζεται επίσημα από το Ελληνικό κράτος σήμερα, ο Κώστας Γκορτζής ξεκίνησε λέγοντας τα εξής: «Ήμουν μόλις 22 χρονών και ήταν το πρώτο μου καράβι με τον πρώτο μου κυβερνήτη, οποίος ήταν η προσωποποίηση του ηγέτη στην καθημερινότητα. Εάν μας έλεγε να πέσουμε στη θάλασσα, θα πέφταμε στη θάλασσα, όλο το πλήρωμα, ανεξαρτήτως ηλικίας και βαθμού. Καταρχήν ήταν «θαλασσινός». Αν έκοβες τις φλέβες του θα έτρεχε θαλασσινό νερό και όχι αίμα. Από μικρό παιδί στη θάλασσα, μας έμαθε τη ναυτική τέχνη. Του είχαμε απόλυτη εμπιστοσύνη.

Δεν ασχολούταν με τα επουσιώδη, αν έχεις κοντά μαλλιά ή μακριά. Αυτά τα συνηθισμένα στο στράτευμα. Αλλά ασχολούταν με την ουσία. Επομένως, όταν ο ίδιος αποφάσισε να φύγει από το καράβι, να ζητήσει πολιτικό άσυλο, όλο το πλήρωμα ήθελε να τον ακολουθήσει. Όταν λέω όλο το πλήρωμα, από τους 280 που ήταν συνολικά, στον κατάλογο σταματήσαμε στο «180», γιατί ο ίδιος μας είπε, «ρε είστε με τα καλά σας; Θα παραδώσουμε το πλοίο στους Ιταλούς; Εάν τόσο πολύ επιμένετε, που με τιμά η πίστη σας να με ακολουθήσετε, ας είναι κάποιοι μικροί, που δεν έχουν οικογενειακές υποχρεώσεις και η Χούντα δεν θα ταλαιπωρήσει οικογένειες». Έτσι, έμειναν από αυτούς, 31 νεαροί αξιωματικοί και 24 υπαξιωματικοί να τον ακολουθήσουν». Η απόφαση του Νίκου Παππά και τα γεγονότα που ήταν σε εξέλιξη Αμέσως παρακάτω, ο Κώστας Γκορτζής απάντησε στο ερώτημα για τα γεγονότα εκείνα που ήταν σε εξέλιξη και προκάλεσαν την απόφαση του Νίκου Παππά, να κατευθύνει το καράβι προς την Ιταλία και να φύγει από τον στόλο που ήταν σε άσκηση στα νερά της Μεσογείου: «Τα γεγονότα που ήταν σε εξέλιξη ήταν το Κίνημα του Ναυτικού.

Ο Παππάς ήταν ένας από τους πυρήνες που βίωσαν και οργάνωσαν το Κίνημα αυτό, το οποίο οργανωνόταν από το 1969 έως το 1972. Κι αυτό γιατί έπρεπε οι μυημένοι να καταλάβουν με τις κατάλληλες μεταθέσεις και προαγωγές, τις κατάλληλες θέσεις στον στόλο. Γιατί έπρεπε να γίνει μία συλλογική κίνηση και όχι ατομική. Διότι, τις ατομικές κινήσεις εύκολα η Χούντα μπορούσε να τις ελέγξει, αποστρατεύοντας ένα – δύο στελέχη. Ακριβώς αυτό έκανε η Χούντα, παραδείγματος χάρη το 1967 με το αντιπραξικόπημα του Βασιλιά που όλος ο στόλος βγήκε έξω στο Αιγαίο, όχι για να στηρίξει το Βασιλιά όπως ο Ελληνικός μύθος θέλει να λέει, αλλά γιατί το Ναυτικό πάντα ήταν πιστό στα δημοκρατικά ιδεώδη και στη συνταγματικότητα. Τότε η Χούντα, δεν μπορούσε να διαλύσει όλο το Ναυτικό. Αποστράτευσε δυο-τρεις που ήταν διοικητές σε διοικητικές θέσεις και οι υπόλοιποι συνέχισαν τη σταδιοδρομία τους. Γι’ αυτό και το Κίνημα του Ναυτικού, έπρεπε να είναι συλλογικό και όχι σε ατομικό επίπεδο γιατί θα μπορούσε η Χούντα εύκολα να λάβει μέτρα εναντίον τους».

Για την απόφαση του Νίκου Παππά και τις επιλογές που είχε, ο Κώστας Γκορτζής απάντησε: «Ο Παππάς, δεν είχε πολλές επιλογές. Έπρεπε να αναδείξει την έκταση του Κινήματος του Ναυτικού, γιατί η Χούντα μέχρι εκείνη τη στιγμή, το αναδείκνυε ως «Κίνημα Οπερέτα», «Κίνημα δύο – τριών αξιωματικών αποστράτων και καν΄ ένα – δυο εν ενεργεία». «Ένα Κίνημα της πλάκας», έγραφαν οι εφημερίδες της Χούντας, τότε. Και ο Παππάς είχε τη διέξοδο να πάει στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, στις 20 Ιουνίου του 1973 στην Κοπεγχάγη και να αποκαλύψει την έκταση του Κινήματος και τη συμμετοχή στελεχών απ΄ το στρατό ξηράς και την Πολεμική Αεροπορία, που σήμαινε ότι οι πάτρωνες της Χούντας θα ενημερώνονταν ότι δεν στηρίζονται στις ένοπλες δυνάμεις παρά μόνο σε έναν πυρήνα επίορκων αξιωματικών οι οποίοι καταστρέφουν την Ελλάδα. Και πράγματι αυτό έγινε. Στην Ιταλία ο Παππάς ζήτησε πολιτικό άσυλο. Πήγε στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ.

Τον συνόδευα εγώ και άλλος ένας σημαιοφόρος. Και εκεί με τη βοήθεια των μυημένων αξιωματικών, αποκαλύψαμε το σύνολο, την έκταση, το μέγεθος του Κινήματος του Ναυτικού με αποτέλεσμα να γίνει παγκόσμια πρώτη είδηση στις εφημερίδες και τις τηλεοράσεις και σε όλα τα ΜΜΕ να γίνει πρώτη είδηση επί μήνες, από την Αλάσκα μέχρι την Ιαπωνία. Εγώ λόγω καλής γνώσεως της Αγγλικής, είχα αναλάβει τα άτυπα καθήκοντα, να απαντάω στα τηλέφωνα, να βγάζω ανακοινώσεις στα ΜΜΕ και όλα αυτά τα απαιτούμενα. Βεβαίως, η προπαγάνδα της Χούντας, επέδωσε στο Νίκο Παππά διάφορες κατηγορίες, ότι παρέδωσε το καράβι στον «εχθρό». Ποιον «εχθρό» τώρα. Τους Ιταλούς με τους οποίους μας έστειλαν να εκπαιδευτούμε; Δεν παρέδωσε κανένα πλοίο. Παρέδωσε τα καθήκοντα του – σύμφωνα με τις διατάξεις του Ναυτικού – στον Ύπαρχο. Επίσης τον κατηγορούσαν ότι δεν είναι δικό του το πλοίο. Δεν μπορούσε να κάνει ό,τι θέλει. Και διάφορα τραγελαφικά. Μέχρι και για κατάχρηση εξουσίας, επειδή πήραμε τη σημαία μαζί μας, για να έχουμε άρωμα Ελλάδας όσο θα ήμασταν στην εξορία».