Ελαιόλαδο: Τέλος στον τενεκέ από το χωριό βάζει η κυβέρνηση

Μία συνήθεια πολλών δεκαετιών, που εξασφάλιζε στους παραγωγούς ένα εισόδημα από την απευθείας πώληση του ελαιολάδου στους τενεκέδες, φαίνεται πως τώρα παίρνει τέλος. Η κυβέρνηση με νέα μέτρα που έχει αποφασίσει,  στοχεύει στον περιορισμό της διάθεσης χύμα ελαιολάδου στο καταναλωτικό κοινό.

Αναλυτικότερα, εκτός από την αγορά στα σούπερ μάρκετ και τα καταστήματα που πωλούν τρόφιμα, ο Ελληνας καταναλωτής συνηθίζει να παίρνει τον τενεκέ με το λάδι απευθείας από τον παραγωγό.

Συνήθης πρακτική που κρατάει χρόνια, όπως άλλωστε και η φοροδιαφυγή, την οποία το Κράτος αποφάσισε να πατάξει.

Συγκεκριμένα, τα υπουργεία Οικονομικών και Αγροτικής Ανάπτυξης, θέλοντας να βάλουν τέρμα στο χύμα λάδι που δεν έχει παραστατικά, θα «ρίξει» γερά πρόστιμα που μπορεί να αγγίζουν ακόμη και τις πέντε χιλιάδες ευρώ.

Ο μοναδικός τρόπος αγοράς του ελαιόλαδου θα γίνεται τυπικά και αν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί ανακαλύπτουν ότι ο τενεκές δεν συνοδεύεται από δελτίο αποστολής θα ακολουθεί χρηματική ποινή. Τα μέτρα που θα ληφθούν ώστε να αποφευχθεί η φοροδιαφυγή στη διαδικασία της τροφοδοσίας των καταναλωτών με το λάδι της χρονιάς θα γίνουν σύντομα γνωστά.

Η διακίνηση του λαδιού γίνεται χωρίς έλεγχο χέρι με χέρι και συνήθως για ποσότητα μεγαλύτερη των πέντε λίτρων είναι παράνομη. Η τιμή την περυσινή χρονιά κυμαινόταν περίπου στα 8 ευρώ το λίτρο, τιμή χαμηλότερη από αυτήν που πωλείται στην αγορά. Φέτος η τιμή έχει πέσει για τους παραγωγούς στο μισό, γεγονός που τους δημιουργεί προβλήματα γιατί είναι πολύ κάτω από το κόστος.

Σύμφωνα με υπολογισμούς, κάθε χρόνο διακινούνται σε τενεκέδες χωρίς παραστατικά 60 ως 70.000 τόνοι ελαιόλαδου. Στο εξής θα επιτρέπεται μόνο η διακίνηση χύμα συσκευασιών έως 5 λίτρα. Οι παραβάτες απειλούνται με πρόστιμο έως 5.000 ευρώ.

Το «φρένο» στη διάθεση χύμα ελαιολάδου θα ξεκινά από το ελαιοτριβείο, από όπου, το ελαιόλαδο που εξάγεται θα συνοδεύεται, πλέον, από ψηφιακό δελτίο αποστολής.

Πώς θα συντάσσεται το ψηφιακό δελτίο αποστολής για το λάδι

Το ψηφιακό δελτίο αποστολής θα συμπληρώνεται μετά την επεξεργασία του καρπού.

Ο υπεύθυνος του ελαιοτριβείου θα δηλώνει στην εφαρμογή myDATA, όχι μόνο το χρηματικό αντίτιμο που έλαβε από τον παραγωγό, όπως γίνεται σήμερα, αλλά και την ποσότητα του παραγόμενου ελαιόλαδου.

Έτσι, στο ΑΦΜ του ελαιοπαραγωγού θα αντιστοιχεί η ποσότητα που έχει στη διάθεσή του, μέρος της οποίας θα πρέπει να δικαιολογεί με τιμολόγια πώλησης.

«Σημαίνει ότι θα μπορεί να γνωρίζει ανά πάσα στιγμή η διοίκηση, η ΑΑΔΕ, ότι ο συγκεκριμένος παραγωγός έχει στην κατοχή του αυτά τα κιλά λάδι. Τα οποία, κάποια θα είναι για ιδιοκατανάλωση και κάποια αναγκαστικά θα πρέπει να γίνουν προς πώληση. Θα πρέπει λοιπόν να κοπεί ένα παραστατικό», είπε ο πρόεδρος Πανελλήνιου Συνδέσμου Ελαιουργών, Πάνος Καραγιάννης. “Με αυτόν τον τρόπο, θα γνωρίζει ανά πάσα στιγμή η διοίκηση ΑΑΔΕ, ότι ο συγκεκριμένος  παραγωγός έχει στην κατοχή του, αυτά τα κιλά λάδι, τα οποία κάποια θα πάμε προς ιδιοκατανάλωση και κάποια αναγκαστικά θα πρέπει να γίνουν προς πώληση. Θα πρέπει λοιπόν να κοπεί ένα παραστατικό”.

Και όλα αυτά, όταν οι τιμές  παραγωγού έχουν πέσει σε πολύ χαμηλά επίπεδα.

Όπως λέει από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης Γιάννης Μαλανδράκης, «η τιμή είναι κάτω από τα 5 ευρώ το κιλό. Η τιμή αυτή προφανώς σε σχέση με τα αυξημένα κόστη δεν είναι καλή. Περιμένουμε πάντως στο επόμενο διάστημα να υπάρξει μια καλύτερη τιμή προς τον παραγωγό».

Οι αριθμοί στην Ελλάδα δείχνουν εγκατάλειψη των ελαιώνων 

Την ίδια ώρα, καθόλου ευοίωνες δεν είναι οι προβλέψεις για το μέλλον της ελαιοκαλλιέργειας για την Κρήτη και για ολόκληρη τη χώρα.

Είναι χαρακτηριστικά τα στοιχεία της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Ελαιολάδου συνολικά για τη χώρα μας:

Οι ιδιοκτήτες ελαιοδέντρων στη χώρα μας χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες. Η πρώτη και κύρια αφορά τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, οι οποίοι βιοπορίζονται από το ελαιόλαδο και είναι πάνω από 150.000. Η δεύτερη αφορά συγγενείς κατόχων ελαιοδέντρων, συνήθως της επόμενης γενιάς, οι οποίοι έχουν κληρονομήσει γη με ελαιόδεντρα και συχνά κατοικούν μακριά από τον τόπο της καλλιέργειας, οπότε χρειάζονται συνεχή βοήθεια στη φροντίδα των δέντρων. Η τρίτη κατηγορία αφορά κατόχους μικρού αριθμού ελαιοδέντρων, από 40 έως 100 ρίζες, οι οποίοι προορίζουν τη σοδειά τους κυρίως για ιδιοκατανάλωση.

Στην επόμενη ημέρα της ελληνικής ελαιοκομίας, θα επιβιώσει μόνο η πρώτη και η τρίτη κατηγορία. Όσοι βρίσκονται στη δεύτερη, θα αναγκαστούν είτε να πουλήσουν τα ελαιόδεντρα, είτε να ενοικιάσουν το χωράφι σε αγρότες που θα ασχοληθούν να το καλλιεργήσουν, είτε οι εκτάσεις τους θα εγκαταλειφθούν, σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Ελαιολάδου.