Ο πρωθυπουργός έθεσε το δίλημμα των ευρωεκλογών του Ιουνίου κι επιτέθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, όπως και στον πρώην και τον νυν πρόεδρο του, Αλέξη Τσίπρα και Στέφανο Κασσελάκη.
Μίλησε για “μια αναμέτρηση διπλά σημαντική καθώς, από την μία πλευρά, θα κρίνει αν η χώρα θα συνεχίσει να έχει πολιτική σταθερότητα, αν θα μείνει στον δρόμο των αλλαγών. Και αν θα πετύχει, τελικά, τους στόχους με ορίζοντα το 2027” και πρόσθεσε:
“Από την άλλη, αυτές οι ευρωκάλπες θα αναδείξουν την πολιτική δύναμη που επιθυμούν οι Έλληνες ψηφοφόροι να τους εκπροσωπεί στην Ευρώπη.
Ποιο είναι το κόμμα που πιστεύει διαχρονικά στις αξίες της. Αλλά και ποιο θα διεκδικήσει πιο αποτελεσματικά τα συμφέροντα της πατρίδας στα δύσκολα μέτωπα των Βρυξελλών. Με άλλα λόγια, ποια παράταξη θα είναι δοκιμασμένη και ικανή, ώστε να δυναμώσει την εθνική φωνή έξω από τα σύνορά μας.
Υπάρχει, όμως, και μία τρίτη διάσταση στην επιλογή του Ιουνίου. Κι αυτή δεν είναι άλλη από την ανάγκη να πάψει να διασύρεται η χώρα διεθνώς. Μόλις πρόσφατα, για παράδειγμα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δίστασε να ζητήσει μέχρι και τη διακοπή της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης προς την Ελλάδα.
Ένας ευρωβουλευτής του, μάλιστα, ομολόγησε ότι ήταν ο ίδιος εμπνευστής ενός ψηφίσματος-ντροπή της Ευρωβουλής. Το οποίο τι υποστήριζε;
Ούτε λίγο ούτε πολύ, πως για κάθε ναυάγιο μεταναστών ευθύνεται η ακτοφυλακή που φυλά τα θαλάσσια σύνορα. Και πως δήθεν στην Ελλάδα κυβερνά …περίπου μία «χούντα». Με τη Δικαιοσύνη να μην λειτουργεί. Και με τον Τύπο να φιμώνεται.
Έχουμε πάλι, δηλαδή, το παλιό γνωστό παιχνίδι της αντιπολίτευσης: να κατασκευάζει μία μαύρη εικόνα της χώρας και μετά να την προβάλλει διεθνώς, αδιαφορώντας για τον εθνικό διασυρμό.
Κι όχι μόνο. Διότι τα ίδια πρόσωπα τόλμησαν να μιλήσουν για ελεγχόμενη ενημέρωση. Όταν οι ίδιοι ζουν με τα fake news δικών τους «πιστολέρος» της διαβολής, που αυτοαποκαλούνται δημοσιογράφοι. Και να αναφερθούν, επίσης, στο Κράτος Δικαίου.
Όταν πρώτος ο κ. Τσίπρας ομολογεί πως ήταν λάθος η στοχοποίηση των αντιπάλων του με τη σκευωρία Novartis. Όπως η προσπάθεια ελέγχου της πληροφόρησης με τον στημένο διαγωνισμό για τα κανάλια.
Σκάνδαλα για τα οποία, μάλιστα, το Ειδικό Δικαστήριο έχει καταδικάσει δύο υπουργούς του. Ο νέος αρχηγός, όμως, έχει σηκώσει δικό του μπαϊράκι και δεν συμφωνεί, πια, με τον παλιό.
Ίσως γιατί έχει να σηκώσει τον δικό του σταυρό με όσα αποκαλύπτονται για τα οικονομικά του. Γιατί, όπως φαίνεται, στον ΣΥΡΙΖΑ έφτιαξαν έναν νόμο εναντίον του Μητσοτάκη, αλλά τελικά αυτός στρίμωξε τον Κασσελάκη.
Επί μήνες ερωτάται ο κ. Κασσελάκης αν έχει εταιρίες, κάτι που απαγορεύει ρητά η ισχύουσα διάταξη. Και εκείνος πώς απαντά; Λέγοντας …ότι θα ρωτήσει τους δικηγόρους του! Όμως, στο μεταξύ αυτές οι εταιρίες δανείζουν το κόμμα του.
Βγάλτε μόνοι σας τα συμπεράσματά σας. Το πρώτο, πάντως, που προκύπτει είναι ότι, σίγουρα, μία τέτοια παράταξη ούτε το ηθικό πλεονέκτημα, ούτε το Κράτος Δικαίου, μπορεί να κάνει σημαίες του.
Πρόκειται, συνεπώς, για μία εκστρατεία και ένα γαϊτανάκι το οποίο και μόνο δηλώνει: ότι, βαδίζοντας προς τις εκλογές, οι αντίπαλοί μας θα αντικαθιστούν όλο και περισσότερο το έλλειμμά τους σε πολιτικές θέσεις με άθλιες επιθέσεις.
Κάτι που διαμορφώνει ανάλογα και τα δικά μας προεκλογικά καθήκοντα. Απαιτώντας να προσθέσουμε στη μαχητικότητα των δράσεών μας και την ωριμότητα των αντιδράσεών μας.
Ας μη γελιόμαστε, λοιπόν! Θα έχουμε μία αντιπαράθεση μετωπική. Με φόντο ευρωπαϊκό, αλλά με περιεχόμενο εθνικό”.