Γράφει η Μαρία Γιαμπουλάκη
Σε επτά μέρες από τώρα στήνονται, για ακόμα μία φορά, απ’ άκρη σ’ άκρη στη χώρα οι κάλπες των εθνικών εκλογών και παρότι διανύουμε προεκλογική περίοδο, ελάχιστο φαίνεται ότι είναι το ενδιαφέρον των πολιτών. Η απαξίωση του πολιτικού συστήματος, η αποχή και το τσουβάλιασμα που βλέπουμε συχνά να γίνεται, το οποίο εκφράζεται συνήθως με τη φράση «όλοι το ίδιο είναι», θα έπρεπε να είναι ζητήματα που απασχολούν το σύνολο του πολιτικού συστήματος και τους ωθούν σε αυτοκριτική και αλλαγή συμπεριφοράς. Αλλά όχι, δεν συμβαίνει αυτό.
Για αυτή την απαξίωση ωστόσο, μερίδιο ευθύνης δεν μπορεί να μην αποδοθεί και σ’ εμάς τους πολίτες. Διότι δεν γίνεται να ξέρεις τους παίκτες του survivor και άπειρες λεπτομέρειες για τη προσωπική τους ζωή αλλά ν’ αγνοείς το ονοματεπώνυμο του Υπουργού Υγείας. Ένα κομματάκι ευθύνης το έχουμε και εμείς. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα, στο οποίο θα επανέλθουμε μελλοντικά.
Η επικαιρότητα ήταν εκείνη που όρισε την ατζέντα της πολιτικής αντιπαράθεσης ανάμεσα στους εκπροσώπους των κομμάτων και την επικοινωνιακή τους τακτική. Η τραγωδία ανοιχτά της Πύλου άνοιξε τη συζήτηση για το μεταναστευτικό και τη διαχείρισή του, ο θάνατος δύο συνανθρώπων μας και οι συνθήκες με τις οποίες αυτοί οδηγήθηκαν στο νοσοκομείο σε Κω και Νέα Μάκρη άνοιξε τη συζήτηση για τη δημόσια υγεία. Η αντιπαράθεση για τη Ροδόπη και η εμπλοκή του Τουρκικού Προξενείου κυριάρχησαν για λίγα 24ώρα στον δημόσιο διάλογο, ενώ το προτεινόμενο φορολογικό σύστημα που έχουν τα κόμματα στα προγράμματά τους και οι πολλές ατυχείς εκφράσεις συνοψίζουν αυτή την προεκλογική περίοδο που σε λίγες μέρες ολοκληρώνεται.
Στο μεταξύ, τεράστια ζητήματα της καθημερινότητας παραμένουν ανοιχτά και ελάχιστη ελπίδα αισθάνεται ο πολίτης αυτής της χώρας ότι αυτά θα λυθούν. Η αναμονή ενός χειρουργείου ή ενός φαρμάκου, η μάταιη και χωρίς αποτέλεσμα αναζήτηση στέγης για ένα μεγάλο ποσοστό πολιτών στις μεγάλες πόλεις της Κρήτης, η αδυναμία ανταπόκρισης στις υποχρεώσεις και στους λογαριασμούς για την πλειοψηφία των πολιτών είναι μόνο μερικά από τα ζητήματα για τα οποία δεν ακούσαμε ξεκάθαρες προτάσεις επίλυσής τους.
Και παρότι δεν ξέρω ποια από αυτά τα προβλήματα θα είναι προτεραιότητα της επόμενης κυβέρνησης και ποια θα λυθούν, υποθέτω ότι μετά την 25η Ιουνίου την πολιτική επικαιρότητα θα απασχολήσουν περισσότερο οι τυχόν εξελίξεις στα κόμματα της αντιπολίτευσης παρά ο σχηματισμός του Υπουργικού Συμβουλίου. Οι κάλπες είναι άδειες για την 25η Ιουνίου και μετά το στραπάτσο των δημοσκοπήσεων στις εκλογές του Μαΐου, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το αποτέλεσμα. Αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας βλέπουν κάποιοι από τους πολιτικούς αναλυτές, ενδεχόμενη 7κομματική βουλή κάποιοι άλλοι. Θα δείξει, Απρίλης Μάης κοντά το θέρος.