Σοβαρές οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στο μέλι και τις μέλισσες

Την ανάγκη αυξημένης προσοχής των μελισσοκόμων μέσα στις δασικές περιοχές της Κρήτης, λόγω της δύσκολης χρονιάς με την ξηρασία να έχει χτυπήσει «κόκκινο», τόνισε στέλνοντας το μήνυμα αυτό προς τα μέλη της οργάνωσης του, ο πρόεδρος του Μελισσοκομικού Συνεταιρισμού Ηρακλείου Στέλιος Μανωλίτσης. Μιλώντας στο ΘΕΜΑ ΚΡΗΤΗΣ και στην εκπομπή «Έχουμε Θέμα» στο ΘΕΜΑ ΚΡΗΤΗΣ 103,1, ο κ. Μανωλίτσης τόνισε χαρακτηριστικά: «Οι μελισσοκόμοι από μόνοι τους είναι προσεκτικοί, επειδή ζούμε στο δάσος μέσα και τρεφόμαστε από το δάσος.

Μην ξεχνάμε ότι το 60% της παραγωγής του μελιού στην Ελλάδα, αλλά κυρίως στην Κρήτη, προέρχεται από το δάσος. Για μας είναι το σπίτι μας. Το προσέχουμε. Υπάρχουν πράγματι κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις στο παρελθόν, που ένας μελισσοκόμος, έχει προκαλέσει άθελα του, μία φωτιά. Οι συνάδελφοι μελισσοκόμοι πια, έχουμε πάρει μέτρα. Ήδη όλοι οι μελισσοκόμοι στα φορτηγά μας έχουμε μεγάλους πυροσβεστήρες. Διαθέτουμε σε όλα τα μελισσοκομεία μας, κυρίως στα δάση μέσα, βαρέλια με νερό. Και μην ξεχνάτε ότι σε όλες τις μεγάλες φωτιές που έχουν δημιουργηθεί, όχι από τους μελισσοκόμους αλλά από άλλες συνθήκες, οι μελισσοκόμοι είμαστε πάντα παρόντες να βοηθήσουμε την Πυροσβεστική και με τα φορτηγά μας και μεταφέροντας νερό και όπου χρειαζόταν. Το βασικό εργαλείο του μελισσοκόμου για να μπορεί να δουλέψει στις μέλισσες είναι ο καπνός. Με τον καπνό αυτό, οι μέλισσες ηρεμούν. Αυτό δεν μπορούμε να το αποφύγουμε. Είναι το βασικό μας εργαλείο. Είναι το δεξί μας χέρι το Έτσι, παίρνουμε όλοι οι μελισσοκόμοι μέτρα. Και αν πάτε μια βόλτα στα μελισσοκομεία, θα δείτε παντού βαρέλια. Τα βαρέλια αυτά είναι γι’ αυτό το λόγο. Αλλά και τα φορτηγά μας έχουμε μεγάλους πυροσβεστήρες».

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΗΡΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΚΡΗΤΙΚΟ ΜΕΛΙ

«Υπάρχει μεγάλο θέμα. Αυτή τη στιγμή τα θυμάρια είναι το 70% ξερά. Και το 30% που υπάρχει σε κακή κατάσταση, ανοίγουν και ξεραίνονται μέσα σε λίγες μέρες. Υπάρχει μεγάλο πρόβλημα σε όλη την Κρήτη. Ειδικά η θερμοκρασία προς τα νότια και τη Σητεία η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη. Τώρα εμένα με βρίσκετε στις Τρεις Εκκλησιές. Εδώ είναι ένας από τους μεγαλύτερους θυμαρότοπους της Κρήτης. Υπάρχει μεγάλο θέμα. Ο μελισσοκόμος φέτος θα δυσκολευτεί πάρα πολύ στην Κρήτη. Εδώ είμαστε νησί. Δεν είμαστε όπως στην υπόλοιπη Ελλάδα. Βέβαια τους μελισσοκόμους κυρίως ξεχνάνε, όταν αναφέρονται στο γεγονός αυτό ότι είμαστε νησί. Και με το μεταφορικό ισοδύναμο που μπήκαν οι αγρότες σε αυτό το μέτρο, τον μελισσοκόμο τον άφησαν εκτός» Η ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ «Κάθε χρόνο έχουμε μείωση. Φέτος θα είναι η μεγάλη μείωση. Τα θυμάρια, που κάθε χρόνο μας δίνουν το 30% με 40% της παραγωγής μας. Όμως φέτος, ίσως να μην πάρουμε ούτε το 1%. Και δεν είναι μόνο ότι φέτος δεν θα πάρουμε θυμάρι, αλλά χάνουμε και τα μελίσσια. Δηλαδή, τα μελίσσια έχουμε εξασθενίσει τόσο πολύ, που δεν θα μπορούμε να μπούμε στο πεύκο αργότερα και να δούμε αν θα «δώσει» το πεύκο». ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΡΗΤΙΚΟΥ ΜΕΛΙΟΥ «Υπάρχει μεγάλο θέμα με τις ελληνοποιήσεις. Το κρητικό μέλι κρυσταλλώνει, γιατί είναι απόμελο. Είναι το θυμάρι. Τα μέλια που φέρνουν απ΄ έξω και τα ελληνοποιούν, τα έχουν περάσει από θερμική κατεργασία. Και αυτά δεν πρόκειται να κρυσταλλώσουν. Ή να ζαχαρώσουν. Ο καταναλωτής για να το καταλάβει, πρέπει να ψωνίζει από παραγωγούς που ξέρει. Ή να αγοράζει ΠΟΠ προϊόν. Πρέπει όλοι οι φορείς να καταλάβουν, ότι πρέπει να προστατεύσουμε το μέλι της Κρήτης, που είναι πευκοθυμαρόμελο. Να στηρίξουμε το μέλι της Κρήτης, που δεν μπορεί να νοθευτεί εύκολα».

ΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΦΗΚΕΣ

«Έχουμε και στις σφήκες μείωση. Είναι και αυτό λόγω της υπερβολικής ζέστης και της ξηρασίας. Όπως και η ίδια η μέλισσα. Γι΄ αυτό έχουμε μειωμένο πληθυσμό στη μελισσοκομία. Έχουμε και στα άλλα έντομα. Και βέβαια όλα τα έντομα χρειάζονται. Όλα τα είδη τα έχει φτιάξει η φύση για να συνυπάρχουν. Όταν «ανέβει» κάτι όμως, εκεί υπάρχει το μεγάλο πρόβλημα». Θέλει πολύ προσπάθεια και πολύ αγάπη η φύση, τόσο από την Πολιτεία όσο και από την Περιφέρεια. Ο μελισσοκόμος της Κρήτης, θέλει βοήθεια. Στην υπόλοιπη Ελλάδα –μετά τη θεομηνία της Θεσσαλίας ή μετά τη φωτιά που έκαψε στον Έβρο το μεγαλύτερο δάσος της χώρας – έλαβαν οι μελισσοκόμοι μία ενίσχυση. Δικαιωματικά την πήραν. Αυτοί όμως οι συνάδελφοι, είχαν την εναλλακτική λύση, να μεταφέρουν με το φορτηγό τους, τις μέλισσες που δεν είχαν καεί, στην υπόλοιπη Ελλάδα. Εδώ στην Κρήτη, εμείς δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Τα καράβια δεν μας βάζουν μέσα. Και με τη ζέστη που επικρατεί δεν μπορούμε να μεταφέρουμε τις μέλισσες μας.