Ο Ηρακλής Πυργιανάκης, αρχιτέκτονας και μηχανικός, μιλά για τη μετάβαση της Κρήτης από την εξάρτηση από ρυπογόνους σταθμούς παραγωγής ενέργειας στην ηλεκτρική διασύνδεση με την ηπειρωτική Ελλάδα, αναλύοντας τα περιβαλλοντικά οφέλη, τις νέες εγκαταστάσεις που δημιουργούνται και την ανάγκη για δίκαια ανταποδοτικά οφέλη στις τοπικές κοινωνίες.
Καλεσμένος στο Θέμα Κρήτης 103.1 και στην εκπομπή «Πίσω Σελίδες» με τον Μάριο Διονέλλη, τονίζει την τεράστια περιβαλλοντική επιβάρυνση που δέχτηκε η Κρήτη από τη δεκαετία του ’60 λόγω των σταθμών παραγωγής ενέργειας στα Λινοπεράματα, το Αθερινόλακκο και την Ξυλοκαμάρα και ανέφερε ότι μόνο το διοξείδιο του άνθρακα ανέρχεται σε 500.000 τόνους ετησίως, ενώ η καύση του μαζούτ έχει εξαπλώσει μικροσωματίδια βαναδίου και νικελίου στην ευρύτερη περιοχή, όπως αποδεικνύεται από μελέτες του Πανεπιστημίου Κρήτης, με σοβαρές συνέπειες για την υγεία.
Ο κ. Πυργιανάκης χαιρέτισε την ηλεκτρική διασύνδεση της Κρήτης με την Αττική μέσω υποθαλάσσιου καλωδίου, η οποία πλέον καλύπτει τις ανάγκες του νησιού (περίπου 700 MW), επιτρέποντας τη σταδιακή κατάργηση των παλαιών ρυπογόνων εργοστασίων, με μόνη εξαίρεση κάποιες μονάδες εφεδρείας. Ωστόσο, επισήμανε ότι ο νέος υποσταθμός υψηλής τάσης στην περιοχή της Κορακιάς στη Δαμάστα, καθώς και η μετεγκατάσταση βιομηχανικών εγκαταστάσεων εκεί, θα επιβαρύνουν εκ νέου την τοπική κοινωνία.
Για τον λόγο αυτό, ζήτησε να ξεκινήσει διάλογος για “ανταποδοτικά οφέλη” για τον Δήμο Μαλεβιζίου και ολόκληρη την Κρήτη και πρότεινε ένα μικρό ποσοστό από τα κέρδη που θα προκύπτουν να δίνεται στην τοπική κοινωνία, ώστε η Κρήτη να μην εξαρτάται από το κεντρικό κράτος για χρηματοδότηση.
Τέλος, απαντώντας σε κριτικές για την επιβάρυνση του φυσικού τοπίου από τους πυλώνες, ο κ. Πυργιανάκης ανέφερε ότι το καλώδιο 1 GW επαρκεί για τις ανάγκες της Κρήτης και υπογράμμισε τη σημασία των φιλικών προς το περιβάλλον μορφών ενέργειας, όπως το υδρογόνο, ως λύση στα προβλήματα ρύπανσης και αισθητικής που δημιουργούν οι ανεμογεννήτριες. Ωστόσο, τόνισε ότι δεν πρέπει να αρνηθούμε την εξέλιξη της τεχνολογίας και να συνεχίσουμε να καίμε μαζούτ.
