Γιούλη Ιεραπετριτάκη: «Δεν είναι λύση η καρατόμηση του πλάτανου στο Κράσι»

Η Γιούλη Ιεραπετριτάκη,  αρχαιολόγος και πρόεδρος του Συλλόγου Απανταχού Κρασανών, εκφράζει την έντονη διαφωνία της και του συλλόγου, σχετικά με την προτεινόμενη «καρατόμηση» (ριζική επέμβαση/κόψιμο) του υπεραιωνόβιου πλατάνου στο Κράσι Χερσονήσου, ο οποίος αποτελεί σημαντικό φυσικό και πολιτιστικό μνημείο.

Καλεσμένη στο Θέμα Κρήτης 103.1 και στην εκπομπή «Πίσω Σελίδες» με τον Μάριο Διονέλλη, θεωρεί αδιανόητο να υποστηρίζεται ότι δεν υπάρχουν άλλες λύσεις πέραν της καταστροφής ενός «μνημείου της φύσης» που έχει αντέξει για πάνω από μία χιλιετία. Δεν πρόκειται για θεραπεία, αλλά για μετατροπή του σε «μονολιθικό υπόλοιπο», απαξιώνοντας έτσι την πολιτιστική και φυσική κληρονομιά.

Όπως τονίζει, ο πλάτανος, μαζί με τη Μεγάλη Βρύση, αποτελεί «μνημειακό σύνολο» με εξαιρετική φυσική, πολιτιστική, οικονομική και συμβολική αξία, προστατευόμενο από ευρωπαϊκές συμβάσεις και το ελληνικό σύνταγμα και η προτεινόμενη «καινοτόμα μέθοδος» θα έχει καταστροφικές συνέπειες για τον τόπο, καθώς το δέντρο είναι σημείο αναφοράς και συνδέεται άμεσα με το πεπρωμένο του χωριού.

Η ίδια υποστηρίζει ότι η σημερινή κατάσταση οφείλεται στην έλλειψη έγκαιρων παρεμβάσεων, όπως κλαδέματα και υποστυλώσεις, τα προηγούμενα χρόνια, με αποτέλεσμα, οπως λέει, ο πλάτανος να “ενεργήσει” από μόνος του αφήνοντας να πέσουν βαριά κλαδιά, γιατί δεν υποστηρίχθηκαν ή θεραπεύτηκαν οι πληγές του και προσθέτει πως δύο περιβαλλοντικές μελέτες, συμπεριλαμβανομένης μιας από την κυρία Κοζυράκης, είχαν υποδείξει τις αναγκαίες παρεμβάσεις για την πρόληψη της ζημιάς.

Ο πλάτανος στο Κράσι πριν και μετά

Η κ. Ιεραπετριτάκη επισημαίνει την ανάγκη αφαίρεσης των τσιμέντων γύρω από τον πλάτανο (που υπήρχαν από το 2006) και της σταθερής άρδευσής του, υποστηρίζοντας πως υπάρχουν άλλες λύσεις, όπως υποστυλώσεις και αφαίρεση επικίνδυνων κλαδιών, με κριτήριο τη σωτηρία του δέντρου και όχι τον αφανισμό του. 

Τέλος τονίζει ότι ο αφανισμός θα πλήξει την τοπική οικονομία και την ταυτότητα του Κρασίου και ότι ο Σύλλογος θα κάνει «τα πάντα» για να εμποδίσει την καταστροφή, επιδιώκοντας μια πιο μετριοπαθή αντιμετώπιση.