Εφημερεύοντα
Κίνηση
Καιρός
Ο Κώστας Κονταξάκης, πρόεδρος του Συλλόγου Μελών ΔΕΠ του Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστημίου (ΕΛΜΕΠΑ), μιλά για τα μεγάλα ζητήματα στο χώρο της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης.
Μιλώντας στο Θέμα Κρήτης 103.1 και στην εκπομπή «Πίσω Σελίδες» με τον Μάριο Διονέλλη, υποστηρίζει ότι το κράτος και τα ΜΜΕ έχουν περάσει λανθασμένα στην κοινωνική συνείδηση ότι όλα τα προβλήματα στα πανεπιστήμια προκαλούνται από τους αιώνιους φοιτητές και η ανομία, τονίζοντας ότι αυτό αποτελεί προσβολή και δυσφήμιση για το έργο και τη δουλειά που παράγεται στα ιδρύματα.
Ο ίδιος τονίζει ότι τα πραγματικά προβλήματα δεν είναι αυτά, αλλά η υποχρηματοδότηση, η υποστελέχωση, η φοιτητική μέριμνα, η οικονομική κατάσταση τόσο των εργαζομένων όσο και των φοιτητών, αλλά και οι αγκυλώσεις σε θέματα αξιολόγησης και διασφάλισης ποιότητας εκπαίδευσης κ.α., σημειώνοντας ότι η κατάσταση στα δημόσια πανεπιστήμια είναι αρκετά δύσκολη λόγω ακριβώς αυτών των ζητημάτων.
Στο κομμάτι των αιώνιων φοιτητών, επισημαίνει ότι μετά τον νόμο Κεραμέως έχει καταγραφεί μια επιτάχυνση της ολοκλήρωσης σπουδών και δεν πρέπει να εφαρμοστεί το μέτρο οριζόντια. Άλλωστε, όπως λέει, αυτοί οι φοιτητές θα αποτελέσουν πελατεία για να νεοιδρυθέντα ιδιωτικά πανεπιστήμια καθώς θα λαμβάνουν μια βεβαίωση για τα μαθήματα που έχουν ολοκληρώσει προκειμένου να συνεχίσουν επί πληρωμή στα ιδιωτικά.
Επιπλέον, η υποχρηματοδότηση είναι σε τραγικό επίπεδο καθώς μόλις 124 εκατ. ευρώ διατίθενται από το κράτος για τα δημόσια ιδρύματα την ώρα που τα μισά από αυτά δίνονται μόνο στο ρεύμα για τη λειτουργία τους και μαζί με τις υπόλοιπες λειτουργικές ανάγκες, δεν μένουν χρήματα για την παραγωγή νέας γνώσης.
Επίσης αναφέρεται στην υποστελέχωση, καθώς στην Ελλάδα η αντιστοιχία καθηγητών-φοιτητών είναι 1/47 όταν στην Ε.Ε. είναι 1/13, κάτι που λέει πολλά για την ποιότητα εκπαίδευσης και ταυτόχρονα δεν μένει χρόνος για να ασχοληθούν με την έρευνα.
Κλείνοντας επισημαίνει ότι οι παρεμβάσεις του κράτους στα πανεπιστήμια είναι άστοχες και προβληματικές και χρειάζεται ουσιαστικός και θεσμικός διάλογος για το μέλλον των δημόσιων ιδρυμάτων καθώς μέχρι σήμερα αυτά που νομοθετούνται δεν δουλεύουν ενώ τέλος μιλά για ευθεία παρέμβαση στην ακαδημαϊκή ελευθερία και αυτονομία η οποία προκαλεί φόβο, λογοκρισία και πίεση προς την ακαδημαϊκή κοινότητα.